Józefat Szczygielski
Józefat (Jozafat) Szczygielski (ur. 29 września 1805 w Kobylanach koło Międzyrzecza, Podlasie, zm. 1 grudnia 1883 w Stoczku Arciechowskim[1]) – duchowny katolicki, naukowiec, wikariusz generalny zarządzający archidiecezją warszawską w latach 1865-1866.
| Kanonik warszawski | |
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1805 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Administrator archidiecezji warszawskiej | |
| Okres sprawowania |
1865-1866 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
|
Życiorys edytuj
Od 1837 będąc rektorem Instytutu głuchoniemych w 1842 założył Instytut Ociemniałych[2] i szkoła otrzymała nazwę Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych[3] Jednocześnie w latach 1844-1852 był zastępcą profesora, a następnie profesorem Akademii Duchownej Rzymsko-Katolickiej w Warszawie[2].
W 1857 został kanonikiem warszawskim[2]. Będąc wikariuszem generalnym w okresie od 30 października 1865 do 27 lutego 1866 zarządzał archidiecezją warszawską w zastępstwie nieobecnego metropolity Felińskiego[4].
W latach 1866-1877 przebywał na zesłaniu[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Eugeniusz Niebelski, Roland Prejs, Jozafat Szczygielski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XLVII, Warszawa-Kraków 2011, s. 515–516.
- ↑ a b c d Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz, Leksykon Historii Polski, Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna, 1995, s. 733, ISBN 83-214-1042-1, OCLC 69545827.
- ↑ 195 rocznica założenia Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie [online], pzg.warszawa.pl [dostęp 2016-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-27] (pol.).
- ↑ G. Kalwarczyk, Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", Warszawa, 2015, ISBN 978-83-7821-118-1, s. 33.