Język średnioangielski

English
(Middle English)
Obszar	obecnie wymarły, dawniej Anglia i południowa Szkocja
Liczba mówiących	wymarły
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki indoeuropejskie; Języki germańskie; Języki zachodniogermańskie; Język angielski;
Kody języka
Kod ISO 639-2↗	enm
Kod ISO 639-3↗	enm
ISO 639-6↗	meng
IETF	enm
Glottolog	midd1317
GOST 7.75–97	сра 619
SIL	ENM
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Słownik języka średnioangielskiego; w Wikisłowniku
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język średnioangielski (ang. Middle English) – formy języka angielskiego funkcjonujące między inwazją normańską w 1066 roku a połową XV wieku, gdy standard Chancery zaczął się rozprzestrzeniać. Jako umowne rozgraniczenie między średnioangielskim a wczesnym nowoangielskim przyjęto rok 1440.

W okresie średnioangielskim z dialektów northumbryjskich zaczął się wykształcać język scots.

PrzykładEdytuj

Po lewej fragment prologu Opowieści kanterberyjskich autorstwa Geoffreya Chaucera a po prawej tłumaczenie w języku angielskim.

Oryginalna wersja w języku średnioangielskim:

Whan þat Aprill with his shoures sote

Þe droghte of Marche haþ perced to the rote,

And baðed euery veyne in swich licour,

Of which vertu engendred is þe flour;

Whan Zephirus eek with his swete breeþ

Inspired haþ in euery holt and heeþ

Þe tendre croppes, and the yonge sonne

Haþ in the Ram his halfe course yronne,

And smale fowles maken melodye,

That slepen al the niȝt with open ye—

So prikeþ hem Nature in hir corages—

Þan longen folk to goon on pilgrimages,

And palmeres for to seken straunge strondes,

To ferne halwes, couthe in sondry londes;

And specially, from euery shires ende

Of Engelond to Caunterbury þey wende,

The holy blissful martir for to seke,

Þat hem haþ holpen, whan þat þey were seke.

Tłumaczenie na język nowoangielski:

When that April with his showers sweet

The drought of March has pierced to the root

And bathed every vein in such liqueur

Of which virtue engendered is the flower,

When Zephyrus also with his sweet breath

Inspired has in every holt and heath

The tender crops, and the young sun

Has in the Ram his half course run,

And small fowls make melody

That sleep all the night with open eye,

So pricks them nature in their hearts,

Then long folk to go on pilgrimages,

And palmers for to seek strange strands

To far shrines known in sundry lands,

And specially from every shires’ end

Of England to Canterbury they wend

The holy blessed martyr for to seek

That them has helped when that they were sick.

Język średnioangielski

PrzykładEdytuj

Zobacz teżEdytuj