Język bhilijęzyk indoaryjski używany w indyjskich stanach Madhya Pradesh, Gudżarat i Radżastan. Według danych z 2011 r. posługuje się nim blisko 3,3 mln ludzi[1].

भीली (bhili)
Obszar

Indie (Madhya Pradesh, Radżastan, Gudźarat)

Liczba mówiących

ok. 3,3 mln (cała grupa bhil 10 mln (2011))

Pismo/alfabet

dewanagari, gudżarati

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-2 inc
ISO 639-3 bhb
IETF bhb
Glottolog bhil1251
Ethnologue bhb
WALS bhi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Grupa blisko spokrewnionych języków plemiennych jest określana nazwą „bhil”; liczy ona w sumie nieco ponad 10 mln użytkowników[1]. Języki te są blisko spokrewnione z językami gudźarati i radżastani.

Zapisywany jest pismem dewanagari lub pismem gudżarati[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bhili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Anantrao Bodhankar, Bhillori (Bhilli)-English Dictionary, Pune: Tribal Research & Training Institute, 2002 (ang.).
  • L. Jungblut, A Short Bhili Grammar of Jhabua State and Adjoining Territories, S.l: s.n, 1937 (ang.).
  • Charles S. Thompson, Rudiments of the Bhili Language, Ahmedabad: United Printing Press, 1895 (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj