Język nganasański

język z rodziny uralskiej używany na Syberii

Język nganasański, także: tawgijski, tawgijsko-samojedzkijęzyk z grupy języków samojedzkich (rodzina uralska), najbardziej wysunięty na wschód język tej grupy[2]. Najbliżej spokrewniony z językiem nienieckim. Jest używany przez Nganasan, lud zamieszkujący kilka osad na północy Kraju Krasnojarskiego w Tajmyrskim Okręgu Autonomicznym. Jest językiem zanikającym; spośród około 900 żyjących obecnie na terenie Federacji Rosyjskiej Nganasan tylko nieco ponad 100 osób potrafi posługiwać się językiem ojczystym[3].

Ня’’ сиәде
Obszar

Rosja (Tajmyrskij Dołgano-Nienieckij rajon, Krasnojarskiego Kraju)

Liczba mówiących

125 (2010)[1]

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 nio
IETF nio
Glottolog ngan1291
Ethnologue nio
WALS nga
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Przypisy edytuj

  1. Население Российской Федерации по владению языками. gks.ru. [dostęp 2022-02-13]. (ros.).
  2. Jozef Genzor, Jazyky sveta: história a súčasnosť, wyd. 1, Bratislava: Lingea, 2015, s. 259, ISBN 978-80-8145-114-0, OCLC 950004358 (słow.).
  3. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nganasan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).