Język pieczyński

Język pieczyński (Peçenek) – wymarły język, używany przez turkijskie plemię Pieczyngów na terenie współczesnej Ukrainy i południowo-zachodniej Rosji we wczesnym średniowieczu. Zachowały się nieliczne toponimy i nazwy własne w źródłach bizantyjskich, węgierskich i słowiańskich.

Peçenek

Obszar	Ukraina, południowo-zachodnia Rosja
Liczba mówiących	wymarły w XII wieku
Klasyfikacja genetyczna
Języki ałtajskie (?) Języki tureckie Języki oguzyjskie Język pieczyński
Kody języka
ISO 639-3	xpc
IETF	xpc
Glottolog	pech1242
Linguist List	xpc
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Należał najprawdopodobniej do oguzyjskiej gałęzi języków turkijskich, jednak ubóstwo materiału językowego oraz brak współczesnego potomka uniemożliwiają dokładniejszą i pewną klasyfikację.

Na podstawie niebezpośrednich przekazów (twierdzenie Mahmuda al-Kaszgariego i Raszidoddina o przynależności Pieczyngów do plemiennego związku Oguzów) i pojedynczych wzmianek, zazwyczaj zalicza się do oguzyjskich, proponując nawet, że częściowo dał początek gagauskiemu (chociaż bezpośrednim potomkiem pieczyńskiego gagauski nie jest). Tymczasem niektórzy uważają Pieczyngów za część kipczackiego związku plemiennego, a język ich zaliczają do kipczackich.