Język protobułgarski
Język protobułgarski (Bolğar, bułg. прабългарски език) – wymarły język zaliczany tradycyjnie do rodziny tureckiej. Posługiwali się nim Protobułgarzy w IX wieku.
Język ten cechowało zjawisko rotacyzmu (przejścia określonej głoski w określonej pozycji w głoskę ‘r’) i lambdalizmu (zamiany w ‘l’).
Z języka tego napłynęła do współczesnej bułgarszczyzny nieznaczna liczba wyrazów, np. бъбрек (nerka) czy кумир (bożek, idol). Kilkanaście słów pochodzenia protobułgarskiego zachowało się także w języku węgierskim[1][2]:
| węgierski | czuwaski | turecki |
|---|---|---|
| gyümölcs (owoce) | çимĕç | yemiş (orzechy) |
| sárga (żółty) | шурă (biały) | sari |
| sok (dużo) | çok | |
| szél (wiatr) | çил | yel |
| çер | yer | |
| szőlő (winogrono) | çырла | çilek (truskawka) |