Język sepa-teluti

język z rodziny austronezyjskiej używany w Indonezji

Język sepa-telutijęzyk austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez grupę ludności na wyspie Seram (południowy fragment). Według danych z 1989 roku posługuje się nim blisko 20 tys. osób[1][2].

Sepa-Teluti
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

20 tys. (1989)[1][2]

Klasyfikacja genetyczna
Kody języka
Glottolog east2757
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Publikacje Ethnologue i Atlas bahasa tanah Maluku klasyfikują jego dwa główne dialekty (sepa i teluti/sou nama) jako odrębne języki[1][2][3]. W niektórych innych publikacjach mowa o jednym języku sepa-teluti[4][5]. Dialekt wioski Tamilouw (w pobliżu Sepa) wykazuje z tymi dialektami jednakową zbieżność leksykalną na poziomie 75%, co sugeruje, że chodzi o sieć dialektów[6].

W regionie częsta jest wielojęzyczność. W latach 80. XX w. odnotowano, że sepa-teluti bywa znany jako drugi język (wśród użytkowników nuaulu południowego, manusela i seti). Według analizy leksykostatystycznej z 1989 r. dialekty sepa i teluti nie są sobie szczególnie bliskie (podobieństwo słownikowe wynosi 70%), tym niemniej użytkownicy sepa deklarują znajomość teluti (co jest świadectwem dwujęzyczności bądź zjawiska wzajemnej zrozumiałości)[7].

W 2022 r. odnotowano, że młodsze pokolenie we wsi Sepa (zamieszkiwanej również przez grupy etniczne Cia-Cia i Nuaulu) posługuje się prawie wyłącznie malajskim ambońskim. Do zaniku rodzimego języka przyczyniły się małżeństwa mieszane. Procesowi temu sprzyja też obecność indonezyjskiego w roli języka narodowego[8].

Przypisy

edytuj
  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sepa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sou Nama, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. Mark Taber (red.), Atlas bahasa tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 62, 64, ISBN 978-979-8132-90-2, OCLC 40713056 [zarchiwizowane z adresu 2023-12-04] (indonez.).
  4. Darrell Tryon, Australasia and the Pacific, [w:] Ronald E. Asher, Christopher J. Moseley (red.), Atlas of the World’s Languages, wyd. 2, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 95–126, 128–155 (mapy), DOI10.4324/9781315829845, ISBN 978-0-415-31074-1, ISBN 978-1-315-82984-5, OCLC 163566751 [dostęp 2022-08-16] (ang.), patrz s. 147.
  5. Loski i Loski 1989 ↓, s. 108.
  6. Loski i Loski 1989 ↓, s. 114. Cytat: The Sepa-Teluti language is composed of two dialects, Sepa and Teluti. In the village of Tamilouw, near Sepa, a dialect is spoken that is approximately 75% lexically similar to both the Sepa and the Teluti dialects which suggests chaining.
  7. Loski i Loski 1989 ↓, s. 114.
  8. Latif Ajas Tihurua, Chong Shin, Pemilihan bahasa di kampung Sepa, Maluku Tengah, Indonesia, „Asian Journal of Environment, History and Heritage”, 6 (1), 2022, s. 73–85, ISSN 2590-4213 [dostęp 2023-05-22] (malajski).

Bibliografia

edytuj