Język starosaksoński

Język starosaksoński, język starosaski – język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie we wczesnym średniowieczu. Bardzo wcześnie rozpadł się na dwie formy, które rozwinęły się w Anglii w język staroangielski, a w północnych Niemczech w język dolnoniemiecki.

Altsächsische Sprache

Obszar	Westfalia i Dolna Saksonia
Liczba mówiących	język wymarły
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki germańskie Języki zachodniogermańskie Język starosaksoński
Kody języka
Kod ISO 639-3↗	osx
IETF	osx
Glottolog	olds1250
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Był bardzo blisko spokrewniony z językiem staroniderlandzkim, część językoznawców uważa nawet iż mógł być to jeden i ten sam język. Do dziś ich współczesne formy wykazują między sobą największą liczbę podobieństw wśród języków zachodniogermańskich.

Najstarsza poświadczona forma dolnoniemieckiego. Pierwszy raz poświadczony z IX wieku, przeszedł w język średnio-dolno-niemiecki po XII wieku.