Język twi
Język twi – jeden z nigero-kongijskich języków Afryki Zachodniej, uważany za odmianę języka akan, używany na terytorium Ghany.
| |||||
| Obszar | Ghana | ||||
| Liczba mówiących | ok. 3 miliony[1] | ||||
| Pismo/alfabet | łacińskie | ||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Status oficjalny | |||||
| Organ regulujący | ? | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-1↗ | tw | ||||
| Kod ISO 639-2↗ | twi | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | twi | ||||
| IETF | tw | ||||
| Glottolog | akua1239 | ||||
| GOST 7.75–97 | тви 670 | ||||
| SIL | twi | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Dysponuje tzw. tonami gramatycznymi, różnicujące aspekty gramatyki, np. ómfá („on musi wziąć”), ômfá („on nie wziął”)[2]. Dialekty twi: Ahafo, Akuapem, Akyem, Asante, Asen, Dankyira, Kwawu.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ethnologue report for language code: aka
- ↑ Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, s. 55, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, ISBN 83-235-0061-4
BibliografiaEdytuj
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177.
- Obeng, Samuel Gyasi. (2001). African anthroponymy: An ethnopragmatic and norphophonological study of personal names in Akan and some African societies. LINCOM studies in anthropology 08. Muenchen: LINCOM Europa. ISBN 3-89586-431-5.
- F.A. Dolphyne (1996) A Comprehensive Course in Twi (Asante) for the Non-Twi Learner. Ghana University Press, Accra. ISBN 9964-3-0245-2.
- William Nketia (2004) Twi für Ghana:; Wort für Wort. Reise Know-How Verlag, Bielefeld. ISBN 3-89416-346-1.