Języki abchasko-adygejskie
rodzina języków
Języki abchasko-adygejskie (języki północno-zachodniokaukaskie, abchasko-adygijskie) – rodzina pięciu języków kaukaskich. Posługują się pismem opartym na grażdance. Wyróżnia się tutaj trzy podgrupy:
- podgrupa abchasko-abazyńska z językami:
- podgrupa czerkieska (adygejska) z językami:
- podgrupa ubyska (ubychska, ubychijska):
- język ubyski † (wymarły na początku XX w., jako jedyny był używany poza Kaukazem, w zachodniej Turcji)
| ||
| Obszar | Rosja (Adygeja, Kabardo-Bałkaria, Karaczajo-Czerkiesja), Abchazja, Turcja | |
| Liczba mówiących | 3 mln | |
| Podział | • języki adygejskie • języki abchasko-abazyńskie | |
| Kody rodziny językowej | ||
|---|---|---|
| Glottolog | abkh1242 | |
| Występowanie | ||
 adygejskie abchasko-abazyńskie ubyskie | ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Cechy charakterystyczneEdytuj
- polisynteza
- bogactwo spółgłosek – fonemiczne labializacja i palatalizacja
- występują tylko dwa lub trzy fonemy samogłoskowe, za to z licznymi alofonami
- monosylabiczne lub jednospółgłoskowe rdzenie
- prosta deklinacja