Języki abchasko-adygejskie

Języki abchasko-adygejskie (języki północno-zachodniokaukaskie, abchasko-adygijskie) – grupa 5 języków z północno-zachodniej grupy języków kaukaskich. Posługują się pismem opartym na grażdance. Wyróżnia się tutaj trzy podgrupy:

• podgrupa abchasko-abazyńska z językami:
  • abchaskim
  • abazyńskim
• podgrupa czerkieska z językami:
  • adygejskim
  • kabardyjskim
• podgrupa ubyska (ubychska, ubychijska):
  • język ubyski † (wymarły na początku XX w., jako jedyny był używany poza Kaukazem, w zachodniej turcji)

Cechy charakterystyczne

• polisynteza
• bogactwo spółgłosek – fonemiczne labializacja i palatalizacja
• występują tylko dwa lub trzy fonemy samogłoskowe, za to z licznymi alofonami
• monosylabiczne lub jednospółgłoskowe rdzenie
• prosta deklinacja