Języki abchasko-adygejskie

Języki abchasko-adygejskie (języki północno-zachodniokaukaskie, abchasko-adygijskie) – rodzina pięciu języków kaukaskich. Posługują się pismem opartym na grażdance. Wyróżnia się tutaj trzy podgrupy:

• podgrupa abchasko-abazyńska z językami:
  • abchaskim
  • abazyńskim
• podgrupa czerkieska (adygejska) z językami:
  • adygejskim
  • kabardyjskim
• podgrupa ubyska (ubychska, ubychijska):
  • język ubyski † (wymarły na początku XX w., jako jedyny był używany poza Kaukazem, w zachodniej Turcji)

Języki abchasko-adygejskie
Obszar	Rosja (Adygeja, Kabardo-Bałkaria, Karaczajo-Czerkiesja), Abchazja, Turcja
Liczba mówiących	3 mln
Podział	• języki adygejskie • języki abchasko-abazyńskie • języki ubyskie (†)
Kody rodziny językowej
Glottolog	abkh1242
Występowanie
adygejskie      abchasko-abazyńskie      ubyskie
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Cechy charakterystyczne

• polisynteza
• bogactwo spółgłosek – fonemiczne labializacja i palatalizacja
• występują tylko dwa lub trzy fonemy samogłoskowe, za to z licznymi alofonami
• monosylabiczne lub jednospółgłoskowe rdzenie
• prosta deklinacja