Języki keczua
Języki keczua (keczuańskie, kiczuańskie) (oryg. runa simi czyli "język ludowy") – duża autochtoniczna rodzina językowa Ameryki Południowej złożona z 44 etnolektów, używana przez indiańskie plemiona Keczua zamieszkujące głównie krainę Andów na obszarach Peru, Boliwii i Ekwadoru.
KlasyfikacjaEdytuj
- Języki keczua środkowe
- Język keczua pakaraoski
- Języki ap-am-ah
- Języki alto huallaga
- Języki alto marañón
- Języki alto pativilca
- Język keczua ambo-pasco
- Język ankaski (keczua huamalíes-dos de Mayo Huánuco)
- Język keczua wanuku (margos-yarowilca-lauricocha)
- Języki wankayskie
- Języki waylayskie
- Języki keczua obwodowe
- Języki czinczajskie
- Języki północnoczinczajskie
- Język inga
- Język ingano
- Język keczua amazoński (chachapoyas)
- Język keczua z San Martín (lamas)
- Język inka (inca, keczua południowopastaski)
- Język kiczua z Wyżyny Calderónu
- Język kiczua z Wyżyny Cañaru
- Język kiczua z Wyżyny Chimborazo
- Język kiczua z Wyżyny Imbabury
- Język kiczua z Wyżyny Lojy
- Język kiczua z Niziny Teny
- Język napo (kiczo)
- Język alama (północnopastaski)
- Język kiczua z Wyżyny Salasaca
- Języki południowoczinczajskie
- Języki północnoczinczajskie
- Języki jungajskie
- Grupa północna
- Języki czinczajskie
BibliografiaEdytuj
- Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5