Języki sangirskie

grupa języków austronezyjskich

Języki sangirskie – grupa spokrewnionych języków austronezyjskich używanych w prowincji Celebes Północny w Indonezji oraz na Filipinach. Należą do gałęzi języków filipińskich[1]. Ich podział przedstawia się w następujący sposób[2]:

Języki sangirskie
Obszar

Celebes Północny (Indonezja), Filipiny

Użytkownicy

Sangir, Minahasa

Klasyfikacja genetyczna

języki austronezyjskie

Podział

• języki północnosangirskie
• języki półudniowosangirskie

Kody rodziny językowej
Glottolog sang1335
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Największą społeczność użytkowników ma język sangir, używany przede wszystkim na wyspach Sangir (Sangihe)[3]. Talaud to rodzimy język wysp Talaud. Językiem sangil posługuje się społeczność zamieszkująca południowe Filipiny (Cotabato, Davao, półwysep i wyspy Sarangani)[4]. Zagrożone wymarciem języki bantik i ratahan są używane w regionie Minahasa[5].

Języki północnosangirskie wykazują wpływy leksykalne języków południowych Filipin, z którymi weszły w długookresowy kontakt. W językach południowych zaznaczyły się natomiast wpływy języków minahaskich[6]. Istotnym źródłem zapożyczeń jest także malajski, którzy zakorzenił się w regionie; jego odrębna odmiana (malajski miasta Manado) służy jako środek komunikacji ponadlokalnej[7].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj