Jaźwina
Jaźwina (niem. Langseifersdorf[3][4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki[5][6], na południe od zboczy Raduni.
| ||||
| ||||
![]() | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | dzierżoniowski | |||
Gmina | Łagiewniki | |||
Liczba ludności (III 2011) | 1118[1] | |||
Strefa numeracyjna | 74 | |||
Kod pocztowy | 58-212[2] | |||
Tablice rejestracyjne | DDZ | |||
SIMC | 0876695 | |||
Położenie na mapie gminy Łagiewniki ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego ![]() | ||||
![]() |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Integralne części wsiEdytuj
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0876710 | Janczowice | przysiółek |
0876703 | Kuchary | przysiółek |
0876873 | Stoszów | przysiółek |
0876726 | Uliczno | przysiółek |
HistoriaEdytuj
Dawna nazwa: Langseifersdorf (pierwsze pisemne wzmianki w XII wieku). Pierwszy raz Jaźwina (niem. Seifersdorf) wzmiankowana była w 1305 r. jako Siffridsdorf. W 1397 r. w Landbuchu wymieniono dwór i folwark przy kościele („[…] vorveg […] bey dem kirchin gelegin […] mit dem hofe […]”). Najprawdopodobniej już wtedy wieś podzielona była na dwie części – Jaźwinę Dolną i Górną. Jaźwinę Górną w 1469 r. posiadał Hans von der Heide, potem jego potomkowie. Z kolei Dolna w 1592 r. należała do rodu von Dobschütz, następnie jej właścicielem był Friedrich von Gablenz. W 1765 r. należała do hrabiego von Sandrasky'ego z Bielawy. W 1870 r. majątek w Jaźwinie Górnej posiadali von Prittwitz-Gaffron i generał von Kreckwitz, natomiast w Jaźwinie Dolnej hrabia von Sandreczky-Sandraschütz. W 1889 r. Hans Lutsch w swoim katalogu zabytków pokrótce opisuje dwór przy kościele – już wtedy był częściową ruiną. Po 1945 r. w obu majątkach ulokowano gospodarstwa PGR i mieszkania[7].
ZabytkiEdytuj
W południowej części wsi zlokalizowano pozostałości średniowiecznego grodziska. Kościół parafialny Wniebowstąpienia Pańskiego – wzmiankowany w 1335 r. Pierwotny średniowieczny zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej, obecny, barokowy, odbudowany i powiększony w 1692 r., z dostawioną w 1885 r. wieżą zachodnią. Orientowany, murowany, jednonawowy, z prostokątnym prezbiterium nakrytym sklepieniem kolebkowym. Zachował we wnętrzu gotycką rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem z końca XV w. i barokowe wyposażenie z końca XVII w.[8]
Zachowane pozostałości po dwóch dworach, obu o korzeniach średniowiecznych.
PrzypisyEdytuj
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 388 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ – archiwalne niemieckie urzędowe zestawienie miejscowości przedwojennego powiatu dzierżoniowskiego wraz z informacją o liczbie mieszkańców
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Średniowieczne dwory w Jaźwinie, "Sudety” 4/160, lipiec-sierpień 2015
- ↑ Adam Bałabuch, Stanisław Chomiak, Marek Korgul, Wiesław Mróz, Stanisław Szupieńko, Sławomir Wiśniewski, Jan Zyzak: Schematyzm Diecezji Świdnickiej. Świdnica: Świdnicka Kuria Biskupia, 2005. ISBN 83-921533-0-8.