Jaźwiny-Polesie
Jaźwiny-Polesie – obecnie część lasu, dawniej wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Rytwiany.
| Artykuł |
50°32'17"N 21°17'39"E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°32'35.002"N, 21°17'43.001"E |
| - błąd |
0 m |
| Odległość |
593 m |
| uroczysko-dawna miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Rytwiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
 50°32′17″N 21°17′39″E/50,538056 21,294167
| |
Występuje w zestawieniu obiektów fizjograficznych i w geoportalu jako Jaźwiny, część lasu[1].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Historia edytuj
Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.
Jaźwiny-Polesie w 1886 roku wchodziły w skład gminy Osiek, z urzędem we wsi Osieczko. Gminę zamieszkiwało 6070 mieszkańców (w tym, aż 39,9% pochodzenia żydowskiego, tj. 539 żydów) i 17 916 mórg (w tym ziemi dworskiej 6525 mórg). Sądem okręgowym dla gminy był ówczesny III Sąd Okręgowy w Łoniowie; z kolei stacja pocztowa znajdowała się w Staszowie. W skład gminy wchodziły wówczas (jeszcze) następujące wioski: Długołęka, Dzięki, Lipnik, Łęg, Osieczko, Osiek, Pliskowola, Strzegom i Suchowola[2].
W 1893 roku ówczesna parafia Wiązownica należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego (dawniej do dekanatu staszowskiego) i liczyła wówczas 2899 osób. Ponadto do parafii należała filia w Strzegomiu, tj. parafia pw. św. Andrzeja Apostoła[3].
Demografia edytuj
Według pierwszego, po odzyskaniu niepodległości przez państwo polskie po I wojnie światowej spisu powszechnego ludności z 30 września 1921 roku Jaźwiny-Polesie zamieszkiwało 7 osób narodowości polskiej i wyznania rzymskokatolickiego, w tym: 4 mężczyzn i 3 kobiety[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
- ↑ Filip Sulimierski (red. naczelny), Bronisław Chlebowski (red.), Władysław Walewski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego. T. VII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1886, s. 628.
- ↑ Bronisław Chlebowski (red. naczelny): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego. T. XIII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1893, s. 280.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r.. T. III: Województwo kieleckie. Warszawa: GUS, 1925, s. 120, 126.