Ja tu rządzę – polski film fabularny z 1939 roku w reż. Mieczysława Krawicza. Komediofarsa, która nie zdążyła wejść na ekrany przed wybuchem wojny. Niemiecki okupant dopuścił do jej premiery 23 grudnia 1939[1] lub 23 grudnia 1941 roku[2]. Pierwowzór: dramat Wincentego Rapackiego pt. Pani majstrowa.

Ja tu rządzę
ilustracja
Gatunek

komedia muzyczna

Rok produkcji

1939

Data premiery

23 grudnia 1939
lub
23 grudnia 1941

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

97 min

Reżyseria

Mieczysław Krawicz

Scenariusz

Emanuel Schlechter,
Ludwik Starski

Główne role

Ina Benita,
Zbigniew Rakowiecki,
Mieczysława Ćwiklińska,
Józef Orwid

Muzyka

Władysław Dan,
Roman Palester

Zdjęcia

Zbigniew Gniazdowski

Scenografia

Stefan Norris,
Jacek Rotmil

Produkcja

Lira-Film

Fabuła

edytuj

Głównym bohaterem filmu jest młody i przystojny hrabia Józio Lulewicz, prowadzący beztroski i hulaszczy tryb życia. Pewnego ranka, wracając z nocnej hulanki, rozbija szybę w warsztacie szewskim na warszawskim Starym Mieście.

Przyjaciel, kompozytor Wacław, namawia Józia na założenie teatru i sfinansowanie tej inwestycji, w wysokości 20 000 zł. Te pieniądze Józio musi uzyskać od matki, która jednak nie zgadza się wyasygnować ich na teatr. Dodatkowego zamieszania oraz komizmu dostarcza cały czas niezwykle roztargniony wuj Józia, hrabia Anatol Rzeszotarski.

Następnie Józio udaje się na miejsce swego porannego wybryku, aby zapłacić za straty, które spowodował. Na miejscu dowiaduje się, że poszkodowany szewc - Wirgiliusz Kopytkiewicz - poszukuje czeladnika. Hrabia, który nie umie wykonywać żadnej pracy, pod przybranym nazwiskiem zgłasza się do terminu, czyli podstawowej nauki zawodu. Chce w ten sposób wywołać skandal obyczajowy, by wymusić na matce wypłatę na teatr. Dołącza do zespołu szewców - śpiewaków. W zespole tym jest już jeden Józio, terminator szewski, który twierdzi, że: „Ja jestem hrabiowskie dziecko, tylko mnie Cyganie porwali i zamienili jak byłem w pieluszkach”. Dlatego Kopytkiewicz oświadcza, że będzie zwracać się do nowego Józia, Ignac.

Zamiary młodego hrabiego jednak nie idą zgodnie z planem. Okazuje się, że „twardą ręką” warsztatem rządzi piękna blond córka majstra Kopytkiewicza, Joasia. Dodatkowo zamożny klient warsztatu, prezes Żurek-Żurkowski ma wielką ochotę znaleźć się w arystokracji, poprzez ślub swojej córki Kici z Józiem. Z powodu zmiany imienia przez pracodawcę hrabiego, zwraca się jednak do niewłaściwego Józia, którego zaczyna gościć i swatać. Tymczasem hrabia Józio rezygnuje z pieniędzy matki i chce zostać u szewca, ponieważ zakochał się w Joasi. Hrabina Lulewiczowa robi wszystko, by nie dopuścić do mezaliansu, jednak okazuje się, że uczucie jej syna jest odwzajemnione.

Obsada

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ja tu rządzę (1939) – Filmweb [online], filmweb.pl [dostęp 2018-11-23] (pol.).
  2. FilmPolski.pl - JA TU RZĄDZĘ [online], filmpolski.pl [dostęp 2018-11-23] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj