Jacek Juliusz

Juliusz Jacek (ur. 1881 w Dziergowicach, zm. 1945 w Magdeburgu) – powstaniec śląski, działacz społeczny na Śląsku.

Juliusz Jacek

Data i miejsce urodzenia	1881 Dziergowice
Data i miejsce śmierci	1945 Magdeburg
Zawód, zajęcie	powstaniec śląski, działacz społeczny na Śląsku

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej w Dziergowicach. Po ukończeniu szkoły ludowej pracował jako robotnik w regulacji rzeki Odra, a później jako górnik w kopalni „Max” (obecnie Kopalnia Węgla Kamiennego Michał).

Działalność

Brał udział w III powstaniu śląskim. Był członkiem Związku Polaków w Niemczech, a od 1928 roku pełnił funkcję sekretarza tej organizacji w regionie kozielskim. Był członkiem rady nadzorczej Banku Ludowego w Koźlu oraz prezesem Związku Polskiej Młodzieży Katolickiej w Dziergowicach. Po wybuchu II wojny światowej aresztowany przez Niemców i umieszczony w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Przeniesiony do przymusowych robót w Babiej Górze oraz niemieckiej miejscowości Burg bei Magdeburg w okolicach Magdeburga gdzie został zamordowany przez nazistów niemieckich.

Upamiętnienie

• Imię Juliusza Jacka nadane zostało Gminnej Szkole Zbiorczej w Bierawie gdzie znajduje się poświęcona mu tablica pamiątkowa.

Bibliografia

• „Encyklopedia powstań śląskich”, Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, s. 180, hasło „Juliusz Jacek”.