Wikipedia

Jack Gallagher

(Przekierowano z Jack Gallagher (wrestler))

Oliver „Jack” Claffey (ur. 7 stycznia 1990 w Manchesterze)[4][5] – brytyjski profesjonalny wrestler i były zawodnik mieszanych sztuk walki, obecnie występujący w federacji WWE w brandzie Raw w dywizji cruiserweight pod pseudonimem ringowym Gentleman Jack Gallagher. W przeszłości występował między innymi w federacjach Futureshock i Grand Pro Wrestling, gdzie zdobył FSW Championship i GPW British Championship. Odniósł również sukces zdobywając Futureshock Tag Team Championship w drużynie z Alexem Cyanidem.

Gentleman Jack Gallagher
Ilustracja
Gallagher we wrześniu 2016
Imię i nazwisko

Oliver Claffey

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1990
Manchester

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Gentleman Jack Gallagher[1]
Jack Anthony
Jack Gallagher
Jack Toxic

Wzrost

1,73 m[1]

Masa ciała

76 kg[1]

Zapowiadany z

Manchester, Anglia

Trenerzy

Alex Shane[2]
Billy Robinson[3]

Debiut

4 listopada 2006[2]

Strona internetowa

Kariera profesjonalnego wrestlera edytuj

Wczesna kariera edytuj

Claffey był trenowany przez Alexa Shane'a i trenerów federacji Futureshock[2]. Zadebiutował w profesjonalnym wrestlingu w wieku 16 lat 4 listopada 2006 podczas gali Futureshock #11 pod pseudonimem ringowym Jack Toxic, gdzie współpracował z Alexem Cyanidem, Dannym Hopem i Krisem Travisem i pokonali El Ligero, Charity, Faitha i Jamala Lewisa. Wraz z Billym Robinsonem trenował różne chwyty i dźwignie[3].

Brytyjskie federacje niezależne edytuj

Lethal Dose (2007–2009) edytuj

Na początku 2007 Toxic i Cyanide zaczęli występować w Futureshock w drużynie jako Lethal Dose[6]. Otrzymali pierwszą szansę na tytuły GPW Tag Team Championship podczas gali That's Entertainment federacji Grand Pro Wrestling. W lutym i kwietniu podróżowali z federacją Real Deal Wrestling, gdzie walczyli o RDW Tag Team Championship[6]. Podczas podróży z federacją New Generation Wrestling wygrali wszystkie odbyte walki[6]. Odnieśli sukces wygrywając FSW Tag Team Championship podczas gali Futureshock #27[6]. Na gali Futureshock #29 utracili tytuły na rzecz The Doogooders[6]. Przez resztę 2009 nie odnosili większych zwycięstw i tego samego roku ich drużyna została rozwiązana.

Grand Pro Wrestling (2007–2016) edytuj

Toxic zadebiutował w Grand Pro Wrestling przegrywając na gali West Park Fun Day ze Scarlettem Webem[7]. W marcu i kwietniu 2008 nie udało mu się zakwalifikować do turnieju Crazy Cruiser 8 2008, lecz z powodu wygranej „Last Chance Saloon” Battle Royalu zdołał przyłączyć się do niego jako ostatni. 2 maja przegrał z El Ligero w ćwierćfinale[8]. Podczas gali Justice For all pokonał Bubbleguma w kwalifikacyjnej walce do Rumble, lecz został z niego wyeliminowany. Podczas gali Guts & Glory powrócił do federacji jako Jack Gallagher i przegrał four-way scrabble match o GPW British Championship[9]. Ponownie zawalczył i przegrał o ten tytuł na gali Battlefield, gdzie brał udział w 30-minutowym Iron Man matchu z Zackiem Diamondem i Mikeyem Whiplashem. Miesiąc później podczas gali Heroes & Villains zdobył tytuł pokonując Diamonda. Tytuł utracił w grudniu na gali Do Or Die na rzecz Ste Manna[10].

Gallagher powrócił do Grand Pro Wrestling biorąc udział w turnieju Crazy Cruiser 8 2013, gdzie po wygranej z Bubblegumem w ćwierćfinale odpadł będąc pokonanym przez El Ligero. Na początku 2014 zaczął rywalizację z CJ Banksem, która zakończyła się dopiero rok później na gali Back With A Bang, gdzie Banks odniósł zwycięstwo w singlowym starciu. Po przegranej z Chrisem Ridgewayem na gali Cruel Summer, Gallagher ponownie opuścił Grand Pro Wrestling. Powrócił do federacji występując na galach Friday Night Thriller 9 oraz A Night To Remember, gdzie pokonał swojego byłego partnera Cyanide'a.

Futureshock Wrestling (2008–2016) edytuj

8 czerwca 2008 Claffery, występujący jako Toxic, wziął udział w turnieju Lotto-Thunder i dotarł do półfinału, gdzie pokonał go Jack Domino[6]. 13 września wziął udział w FSW Trophy Tournament 2009 i został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Sparxa[11]. W 2010 zaczął korzystać z pseudonimu ringowego Jack Gallagher[12]. Tego samego roku podczas gali Futureshock #48 zdołał wygrać FSW Trophy Tournament 2010 pokonując w finale Dave'a Breaksa[13]. 6 listopada 2011 Gallagher pokonał Dave'a Rayne'a i odebrał mu FSW Championship[14]. Czternaście miesięcy później utracił tytuł na rzecz Daveya Richardsa podczas gali Futureshock #61[14]. Na następnej gali zdołał pokonać Stixxa i Zacka Gibsona o miano pretendenta do mistrzostwa. Na gali Futureshock #74 zmierzył się i wygrał z Sonjayem Duttem[12].

Pro Wrestling Zero1 (2013) edytuj

3 marca 2013 zadebiutował w japońskiej federacji Pro Wrestling Zero1 występując jako Jack Anthony i uformował drużynę z Ikuto Hidaką[15]. 15 kwietnia wraz z Craigiem Classicem, Jamesem Raideenem, Jasonem Newem, Maybachem Betą, Sebastianem Concretem, Stevenem Waltersem i Tamą Williamsem uformował ugrupowanie „New Age Wrestling Future” (NWF)[16][17]. Kilka tygodni później do grupy przyłączyli się Jonathan Gresham i Mark Coffey[18].

WWE edytuj

Dywizja cruiserweight (od 2016) edytuj

 
Gallagher skaczący z narożnika z parasolką „William III”.

W kwietniu 2016 podczas gali Chapter 29 federacji Progress Wrestling, Gallagher pokonał Pete'a Dunne'a i zakwalifikował się do turnieju Cruiserweight Classic prowadzonego przez WWE[19]. W pierwszej rundzie pokonał Fabiana Aichnera[20], lecz w kolejnej przegrał z Akirą Tozawą.

Gallagher zadebiutował w głównych programach WWE występując podczas inauguracyjnego odcinka 205 Live, gdzie pokonał Ariyę Daivari'ego[21]. 5 grudnia po raz pierwszy wystąpił na tygodniówce Raw ponownie pokonując Daivari'ego. 27 grudnia na odcinku 205 Live Gallagher i Daivari zmierzyli się w „Gentleman Duelu”, w którym docelowo mieli wybrać swoją broń, odwrócić do siebie plecami, zrobić pięć kroków i zaatakować, jednak Daivari oszukał swojego rywala i zaatakował go wcześniej[22]. Ich rywalizacja zakończyła się 17 stycznia podczas odcinka 205 Live, gdzie Gallagher wygrał „I Quit” match[23]. 29 stycznia podczas gali Royal Rumble jako jedyny cruiserweight wziął udział w Royal Rumble matchu, lecz został wyeliminowany przez Marka Henry'ego.

7 lutego pokonał TJ Perkinsa, Cedrica Alexandra, Noama Dara i Mustafę Ali'ego w Fatal 5-Way Elimination matchu o miano pretendenta do WWE Cruiserweight Championship[24]. Podczas gali Fastlane zawalczył i przegrał o tytuł z Neville’em[25]. 26 kwietnia podczas odcinka tygodniówki NXT przegrał w walce z Tylerem Batem o WWE United Kingdom Championship[26]. 12 września podczas tygodniówki 205 Live zainterweniował w walce The Briana Kendricka i Cedrica Alexandra, gdzie zaatakował tego drugiego parasolką i uścisnął dłoń Kendrickowi, z którym rywalizował kilka tygodni wcześniej, wskutek czego zmienił rolę postaci w heela.

Inne media edytuj

Postać Gallaghera po raz pierwszy przedstawiono w grze WWE 2K18[27]

Styl walki edytuj

  • Finishery
    • Achilles lock[28] – 2016
    • Crucifix armbar[29]
    • Gentleman's Dropkick (Running corner dropkick)[30] – od 2016
    • Hammerlock crossface chickenwing[31] – od 2017
  • Inne ruchy
    • Bridging scissored armbar[30]
    • Double underhook suplex
    • Dropkick[28]
    • European uppercut[32]
    • Full Windsor Knot / I Bloody Love The Graps Me / The Dreaded Rear Admiral (Over-rotated Delfin Clutch, czasem z dodaniem running soccer kicku w pośladki przeciwnika)
    • Guillotine choke[33]
    • Hammerlock[30]
    • Headbutt[30]
    • Inverted Indian deathlock[30]
    • Johnny Saint Special (Lady of the lake)[34]
    • Mary Poppins (Diving senton w przeciwnika znajdującego się poza ringiem przy trzymaniu parasoli)
    • Running crossbody
    • Twisting bodyscissors monkey flip[35]
  • Przydomki
    • „The Grappler”
    • „The Mat Wizard”
    • „Punk Rocket”
    • „The Extraordinary Gentleman”
    • „Jacky Boy”
  • Motywy muzyczne
    • „Toreador” ~ Adya (federacje niezależne)
    • „Carmen Suite No.1 – Les Toreadors (Intro Cut)” ~ Georges Bizet (WWE; 3 sierpnia 2016 – 1 grudnia 2016)
    • „Les Toréadors” ~ CFO$ (WWE; 5 grudnia 2016 – 17 października 2017)
    • „Gentleman” ~ CFO$ (WWE; od 22 października 2017)

Mistrzostwa i osiągnięcia edytuj

  • Futureshock Wrestling
    • FSW Championship (2 razy)
    • FSW Trophy Tournament (2010)
    • FSW Tag Team Championship (1 raz) – z Alexem Cyanidem
  • Tetsujin Shoot Style
    • Tetsujin Shoot Style Tournament (2015)
  • Grand Pro Wrestling
    • Gallagher's Gold Championship (1 raz)
    • GPW British Championship (1 raz)
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 273. miejsce w 2016; 145. miejsce w 2017[36]
  • Scottish Wrestling Alliance
    • Battlezone Rumble (2014)[37]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Gentleman Jack Gallagher. WWE. [dostęp 2017-03-06].
  2. ↑ a b c Jack Gallagher « Wrestlers Database « CAGEMATCH
  3. ↑ a b Billy Robinson, Billy Riley[1]
  4. ↑ Jack Claffey : Amateur MMA Fight Record (2-0-0) [online], www.mixedmartialarts.com [dostęp 2017-12-13].
  5. ↑ CANOE – SLAM! Sports – Wrestling – Mat Matters Editorials : Mat Matters: A last indy run for an Extraordinary Gentleman [online], slam.canoe.com [dostęp 2017-12-13].
  6. ↑ a b c d e f Lotto-Thunder Tournament « Tournaments Database « CAGEMATCH
  7. ↑ Wrestlingdata.com – World's Largest Wrestling Database
  8. ↑ Crazy Cruiser 8 2008 « Tournaments Database « CAGEMATCH
  9. ↑ GPW Guts & Glory « Events Database « CAGEMATCH
  10. ↑ Matches « Jack Gallagher « Wrestlers Database « CAGEMATCH
  11. ↑ FSW Trophy Tournament 2009 « Tournaments Database « CAGEMATCH
  12. ↑ a b Matches « Jack Gallagher « Wrestlers Database « CAGEMATCH
  13. ↑ Card with guide « Futureshock #48 « Events Database « CAGEMATCH
  14. ↑ a b FSW Championship « Titles Database « CAGEMATCH
  15. ↑ ZERO1_TWELVE – Tag 1 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.de [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  16. ↑ 4.15 後楽園ホール大会一夜明け会見. [w:] Pro Wrestling Zero1 [on-line]. 16 April 2013. [dostęp 2013-05-06]. (jap.).
  17. ↑ 曙が外国人新ユニット「ＮＷＦ」を結成. [w:] Tokyo Sports [on-line]. 17 April 2013. [dostęp 2013-05-06]. (jap.).
  18. ↑ ライディーン「オレと大地はすでにレベルが違う！」5.4 後楽園ホール大会へ向け記者会見. [w:] Pro Wrestling Zero1 [on-line]. 16 April 2013. [dostęp 2013-05-06]. (jap.).
  19. ↑ Who qualified for Cruiserweight Classic at PROGRESS?. s. www.wwe.com. [dostęp 2016-05-08].
  20. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round one spoilers: Sabre Jr, Swann, Gargano, Ibushi, more!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-06-23. [dostęp 2016-06-24].
  21. ↑ Mike Johnson: Three latest additions to the WWE cruiserweight division are..... [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 5 September 2016. [dostęp 2016-09-05].
  22. ↑ WWE 205 Live Dec. 27, 2016 | WWE [online], www.wwe.com [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  23. ↑ WWE 205 Live: Jan. 17, 2017 | WWE [online], www.wwe.com [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  24. ↑ Jason Powell: 2/7 Powell’s WWE 205 Live TV Review: Noam Dar vs. Cedric Alexander vs. TJ Perkins vs. Jack Gallagher vs. ?? in a Fatal 5-Way elimination match for a WWE Cruiserweight Title shot. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-02-07].
  25. ↑ Kevin Powers: Cruiserweight Champion Neville vs. Gentleman Jack Gallagher. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-02-07].
  26. ↑ 4/26 NXT TV REVIEW: Drew McIntyre vs. Almas, Gallagher vs. Bate for UK Title, Aleister Black vs. Kona Reeves. [w:] PW Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  27. ↑ Jack Gallagher Games – Giant Bomb. www.giantbomb.com. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  28. ↑ a b Zack Sabre Jr. and Jack Gallagher qualify for WWE Cruiserweight Classic at PROGRESS Wrestling. [dostęp 2016-05-08].
  29. ↑ Jack Gallagher’s MMA wins prove the WWE has a future star on their hands. [dostęp 2017-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)].
  30. ↑ a b c d e Dominic DeAngelo: 11/29 WWE "205 Live" Review: Premiere episode including Kendrick defending against Rich Swann, Aries on color commentary, Gulak & Nese vs. Bollywood, more. PWTorch, 2016-11-29. [dostęp 2016-12-07].
  31. ↑ WWE 205 Live: Jack Gallagher downs Ariya Daivari with umbrella. [dostęp 2017-03-06].
  32. ↑ WWE Fastlane Results: Jack Gallagher vs Neville Cruiserweight Championship Match. [dostęp 2017-03-06].
  33. ↑ 8/3 WWE Cruiserweight Tournament Results – CALDWELL’S Report on Week 4 to conclude First Round, including Gargano vs. Ciampa. [dostęp 2016-12-17].
  34. ↑ YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2017-12-13] (ang.).
  35. ↑ Mitchell’s WWE 205 Live Report! (7/4/17). [dostęp 2017-11-12].
  36. ↑ PWI Ratings for Jack Gallagher.
  37. ↑ SWA/Zero-1 Battlezone 2014 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-12-13] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Gallagher&oldid=71827903”