Jacques Mangers
Jacques Mangers (ur. 18 marca 1889 r. w Stolzembourg, zm. 7 stycznia 1972 r. w Oslo) – luksemburski duchowny katolicki, wikariusz apostolski Norwegii w latach 1932-1953, biskup Oslo w latach 1953–1964.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup tytularny Afufenii | |
| Okres sprawowania |
1964–1972 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
3 kwietnia 1920 |
| Sakra biskupia |
24 sierpnia 1932 |
| Data konsekracji |
24 sierpnia 1932 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Luksemburg | ||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Życiorys edytuj
Szkołę średnią ukończył w Differt w Belgii, gdzie wstąpił do zakonu Marystów. Następnie studiował filozofię w Paryżu i teologię w Rzymie. W 1920 r. otrzymał stopień doktora na uniwersytecie w Grazu. W tym samym roku, 3 kwietnia otrzymał w Rzymie święcenia kapłańskie. od 1925 r. podjął pracę duszpasterską w Norwegii, początkowo jako wikary parafii św. Pawła w Bergen. Po erygowaniu parafii św. Józefa w Haugesund został jej pierwszym proboszczem (1926). W 1931 r. został przeniesiony do Stavanger.
W 1932 r. papież Pius XI mianował go na wikariusza apostolskiego w Oslo. Równocześnie otrzymał nominację na biskupa ze stolicą tytularną w Selii. Jego konsekracja miała miejsce 24 sierpnia w katedrze luksemburskiej. W 1953 r. wikariat został przekształcony w pełnoprawną diecezję, której został pierwszym ordynariuszem. Było to bardzo wielkie wydarzenie w dziejach Kościoła katolickiego w Norwegii, gdyż od czasów reformacji w XVI w. nie było w tym kraju żadnej diecezji katolickiej.
25 listopada 1964 r. w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego zrezygnował z rządów diecezją, a papież Paweł VI nadał mu tytularne biskupstwo w Afufenii. Zmarł 7 stycznia 1972 r.