Jacques Santer
Jacques Santer (ur. 18 maja 1937 w Wasserbillig) – luksemburski polityk i prawnik, poseł krajowy i europejski, minister, premier Luksemburga w latach 1984–1995, przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1995–1999.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 maja 1937 |
|---|---|
| Premier Luksemburga | |
| Okres |
od 20 lipca 1984 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Komisji Europejskiej | |
| Okres |
od 25 stycznia 1995 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Manuel Marín (p.o.) |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujZ wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Strasburskiego oraz Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu. Zaangażował się w działalność Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej, od 1974 do 1982 był jej przewodniczącym.
W latach 1972–1974 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwa pracy i spraw społecznych. W latach 1974–1979 wykonywał mandat posła do Izby Deputowanych oraz eurodeputowanego I kadencji, od 1975 do 1977 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego PE. W 1979 powrócił do rządu jako minister finansów, pracy i zabezpieczenia społecznego. W 1984 objął urząd premiera Luksemburga. W swoich trzech rządach do 1995 był jednocześnie ministrem stanu (1984–1995), ministrem finansów (1984–1989), ministrem skarbu (1989–1994) i ministrem kultury (1989–1995)[1]. Od 1987 do 1990 był przewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej.
W styczniu 1995 przeszedł na stanowisko przewodniczącego Komisji Europejskiej. Zrezygnował z niego 15 marca 1999 razem z całą KE na skutek zarzutów o niegospodarność i nepotyzm, które miały dotyczyć części komisarzy (zwłaszcza francuskiej socjalistki Édith Cresson). Od 1999 do 2004 Jacques Santer ponownie był członkiem Parlamentu Europejskiego, reprezentował też krajowy rząd w Konwencie Europejskim.
Odznaczenia
edytuj- Order Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga II klasy (1980)[2]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 1973)[3]
- Krzyża Wielki Orderu Oranje-Nassau (Holandia, 1974)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1988)[5]
- Krzyż Wielki Orderu Sokoła Islandzkiego (Islandia, 1990)[6]
- Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 1990)[5]
- Krzyż Wielki Orderu Wiernej Służby (Rumunia, 2004)[7]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (Polska, 2008)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ Guy Thewes, Les gouvernements du Grand-Duché de Luxembourg depuis 1848 [online], gouvernement.lu, 2011 [dostęp 2022-01-08] (fr.).
- ↑ Distinctions honorifiques à l’occasion de la Fête Nationale, „Luxemburger Wort”, 25 czerwca 1980, s. 6 [dostęp 2025-01-08] (fr.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 26 października 1973 [dostęp 2025-01-08] (wł.).
- ↑ Distinctions honorifiques à l’Ambassade des Pays-Bas, „Luxemburger Wort”, 8 marca 1974, s. 7 [dostęp 2025-01-08] (fr.).
- ↑ a b Entidades Estrangeiras Agraciadas com Ordens Portuguesas [online], www.ordens.presidencia.pt [dostęp 2025-01-08] (port.).
- ↑ Orðuhafaskrá [online], forseti.is [dostęp 2025-01-08] (isl.).
- ↑ Ordinul naţional „Serviciul Credincios” [online], canord.presidency.ro [dostęp 2025-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-26] (rum.).
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], gov.pl [dostęp 2025-01-08].
Bibliografia
edytuj- Jacques Santer, european-convention.europa.eu [zarchiwizowane 2014-08-26] (fr.).
- Jacques Santer [online], europarl.europa.eu [dostęp 2022-01-08].