Jadwiga Łokkaj
Jadwiga Brygida Łokkaj z domu Diug (ur. 10 października 1920 w Drohobyczu, zm. 10 sierpnia 2008 w Warszawie) – działaczka PZPR, oficer LWP, wieloletnia członkini najwyższych władz PRL.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 października 1920 Drohobycz | |
| Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 2008 Warszawa | |
| Posłanka VIII kadencji Sejmu PRL | ||
| Okres | od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985 | |
| Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
| Odznaczenia | ||
                
| ||
ŻyciorysEdytuj
W latach 1940–1942 robotnica w Kołchozie "Nowyj Put" w miejscowości Sosna w ZSRR, w okresie 1942–1943 kierownik działu "Rajpotrebsojuz" w miejscowości Burowaje. W 1943 wstąpiła do formowanego na terytorium ZSRR Wojska Polskiego. W latach 1943–1946 szef kancelarii sztabu dywizji LWP. Od 1947 pracowała w spółdzielczości: w okresie 1947–1948 pracownik umysłowy Związku Rewizyjnego Spółdzielni RP w Lublinie, w latach 1948–1952 dyrektor biura w CRS "Samopomoc Chłopska" w Warszawie, w okresie 1952–1970 kierownik działu kadr, członek zarządu w Związku Spółdzielni Spożywców "Społem" w Warszawie, w latach 1970–1972 wiceprezes zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Spożywców "Społem" w Warszawie, a w latach 1972–1981 przewodnicząca Centralnego Związku Spółdzielni Spożywców "Społem".
W latach 1975–1981 wiceminister rynku wewnętrznego i usług – I zastępca ministra. Posłanka na Sejm PRL VII i VIII kadencji (1976–1985). Członkini KC PZPR w latach 1975–1981.
Działaczka organizacji kombatanckiej ZBoWiD, była m.in. wiceprezesem Zarządu Głównego tej organizacji w latach 1974–1985. Była również wiceprzewodniczącą Krajowej Rady Kobiet Polskich przy Ogólnopolskim Komitecie Frontu Jedności Narodu. W latach 1974–1983 wiceprzewodnicząca Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1983 wybrana w skład Krajowej Rady TPPR.
Pełniła również funkcję prezesa Polsko-Polonijnej Izby Przemysłowo-Handlowej Interpolcom. Członek Rady Nadzorczej Expolco Holding SA. Członek honorowy Klubu Polskiej Rady Biznesu.
Za udział w II wojnie światowej odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Brązowym i Srebrnym Medalem Zasłużony dla Polu Chwały, Medalem za Warszawę 1939-1945, Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk, Medalem „Za udział w walkach o Berlin”, Odznaką Kościuszkowską, Odznaką Grunwaldzką[1] oraz Krzyżem Bitwy pod Lenino i kilkoma odznaczeniami sowieckimi: Srebrnym Medalem za Odwagę, Medalem za Wyzwolenie Warszawy, Medalem za Zwycięstwo nad Niemcami[1]. W czasach PRL otrzymała Order Sztandaru Pracy I i II klasy[2], Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi[1], Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3].
Została pochowana na wojskowych Powązkach[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Elżbieta Zawacka, Dorota Kromp: Słownik biograficzny kobiet odznaczonych Orderem Wojennym Virtuti Militari. Fundacja "Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek", 2004, s. 171
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
BibliografiaEdytuj
- J. Stroynowski, ed., Who is who in the Socialist countries of Europe: a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia 1989, 1989;
- T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991;
- V Kongres ZBoWiD Warszawa 8–9 maja 1974, Książka i Wiedza, Warszawa 1976;
- VII Kongres ZBoWiD", Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985;
- Nekrolog w "Gazecie Stołecznej", 13 sierpnia 2008, str. 10