Jadwiga Honowska (ur. 3 czerwca 1904 w Aleksandrowie Łódzkim, zm. 19 sierpnia 1928 w Tatrach, pochowana w Zakopanem) – polska taterniczka.

Jadwiga Honowska
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1904
Aleksandrów Łódzki

Data śmierci

19 sierpnia 1928

Miejsce spoczynku

Nowy Cmentarz w Zakopanem

Zawód, zajęcie

matematyk
taterniczka

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Była córką malarki Marii Honowskiej (1878-1960)[1], z wykształcenia matematyczką, studia ukończyła na Uniwersytecie Warszawskim w 1928 roku. Taternictwo zaczęła aktywnie uprawiać w 1924 roku, najczęściej wspinała się z Alfredem i Janem Alfredem Szczepańskimi. W związku z toczącą się wówczas dyskusją na temat samodzielnego taternictwa kobiecego, zaczęła wspinać się w zespołach kobiecych m.in. z Zofią Czarkowską i Heleną Dębińską[2]. Latem 1928 roku wybrała się w góry wraz z Zofią Krókowską z zamiarem przejścia drogi Häberleina na południowej ścianie Ostrego Szczytu. Po pokonaniu głównych trudności, jedna z taterniczek odpadła od ściany, czego konsekwencją było wyrwanie się haka asekuracyjnego. Obie taterniczki zginęły na miejscu[3]. Pochowana została na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. L-5-3)[4].

Grób Jadwigi Honowskiej na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Ważniejsze tatrzańskie osiągnięcia wspinaczkowe

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj