Jadwiga Jankowska-Cieślak
aktorka polska
Jadwiga Aleksandra Jankowska-Cieślak (ur. 15 lutego 1951 w Gdańsku) – polska aktorka teatralna i filmowa.
| |||||||||||||
 Jadwiga Jankowska-Cieślak (2015) | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1951 Gdańsk | ||||||||||||
| Zawód | aktorka | ||||||||||||
| Współmałżonek | Piotr Cieślak (do 2015; śmierć) | ||||||||||||
| Lata aktywności | od 1972 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
  
| |||||||||||||
Laureatka szeregu nagród, w tym Złotej Palmy dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes za główną rolę w filmie Inne spojrzenie (1982), dwukrotnie laureatka Złotych Lwów za najlepszą główna rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za filmy Sam na sam i Wezwanie (1977, 1997) oraz laureatka Polskiej Nagrody Filmowej Orła za najlepszą główną rolę kobiecą w filmie Rysa (2008).
ŻyciorysEdytuj
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie w 1972[1].
Praca na scenieEdytuj
- 1972–1983 Teatr Dramatyczny w Warszawie
- 1985–1986 Teatr Polski w Warszawie
- 1987–1988 Teatr Dramatyczny w Warszawie
- 1988–1990 Teatr Nowy w Warszawie
- 1990–1994 Teatr Powszechny w Warszawie
- 1994–2008 Teatr Dramatyczny w Warszawie
- od 2009 Teatr Ateneum w Warszawie
FilmografiaEdytuj
.JPG)
Jadwiga Jankowska-Cieślak w spektaklu z Andrzejem Szczepkowskim, 1973
- 1972 – Ostatni liść (debiut)
- 1972 – Trzeba zabić tę miłość
- 1973 – Nagrody i odznaczenia jako pielęgniarka Krystyna
- 1975 – Znikąd donikąd
- 1976 – Sam na sam
- 1976 – Polskie drogi
- 1977 – Pani Bovary to ja
- 1981 – Jan Serce jako Kalina „Mgiełka”
- 1982 – Inne spojrzenie (Egymásra nézve) – nagroda dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes
- 1983 – Stan wewnętrzny
- 1984 – Ceremonia pogrzebowa
- 1985 – Wkrótce nadejdą bracia
- 1987 – Zabij mnie glino
- 1989 – 300 mil do nieba
- 1989 – Sztuka kochania
- 1992 – Pierścionek z orłem w koronie
- 1996 – Słodko gorzki
- 1996 – Wezwanie
- 2000 – Szczęśliwy człowiek
- 2005 – PitBull
- 2005 – Pitbull jako „lekarz ostatniego kontaktu” (odc. 2 i 3)
- 2005 – Oda do radości
- 2006 – Co słonko widziało
- 2006 – Droga wewnętrzna
- 2006 – Kochankowie z Marony
- 2007 – Środa, czwartek rano
- 2008 – Whisky z mlekiem
- 2008 – Rysa
- 2009 – Tatarak
- 2009 – Demakijaż
- 2010 – Wymazywanie (spektakl telewizyjny)
- 2011 – Instynkt
- 2012 – 100dniówk@
- 2013 – Oczy mojego ojca
- 2017 – Tarapaty
- 2018 – Ślepnąc od świateł jako Ewa Nitecka
DubbingEdytuj
- 1976: 07 zgłoś się jako Marta Kalinowska (rola Grażyny Wnuk)
- 2010: Alicja w Krainie Czarów jako Suseł
Nagrody i odznaczeniaEdytuj
- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego za film Trzeba zabić tę miłość (1973)
- Nagroda Lubuskiego Lata Filmowego za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą za film Trzeba zabić tę miłość (1973)
- Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą główna rolę kobiecą za film Sam na sam (1977)
- Brązowy Krzyż Zasługi (1979)
- Złota Palma dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes za film Inne spojrzenie (1982)
- Nominacja do Złotych Lwów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą za film 300 mil do nieba (1990)
- Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą główna rolę kobiecą Wezwanie (1997)
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawanej przez redakcję miesięcznika Teatr (2005)[a]
- Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za najlepszą główną rolę kobiecą za film Szczęśliwy człowiek (2002)
- Nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą za film Co słonko widziało (2007)
- Nagroda specjalna na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za rolę w filmie Rysa (2008)
- Polska Nagroda Filmowa Orzeł za najlepszą główną rolę kobiecą za film Rysa (2009)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany postanowieniem Prezydenta RP z dnia 4 grudnia 2007 za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej[2]. Uroczystość dekoracji odbyła się 10 grudnia 2007 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego[3]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)[4][b]
UwagiEdytuj
- ↑ Za sezon 2004/2005, za trzy role – Pauliny i Aurelii w „Niedokończonym utworze na aktora” według Antona Czechowa i Yasminy Rezy oraz Matki w „Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie” Petra Zelenki, oba przedstawienia w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.
- ↑ Wręczony 5 października 2009 z rąk sekretarza stanu w MKiDN Piotra Żuchowskiego.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.): Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1993, s. 242. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 grudnia 2007 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2008 r. nr 31, poz. 273).
- ↑ Prezydent RP odznaczył bohaterów stanu wojennego oraz działaczy ruchu „Polsko-Czesko-Słowackiej Solidarności”. prezydent.pl, 10 grudnia 2007.
- ↑ Gloria Artis dla aktorów. tvp.info, 5 października 2009. [dostęp 2012-12-29].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Jadwiga Jankowska-Cieślak w bazie IMDb (ang.)
- Jadwiga Jankowska-Cieślak w bazie Filmweb
- Jadwiga Jankowska-Cieślak w bazie filmpolski.pl
- Jadwiga Jankowska-Cieślak w bazie e-teatr.pl
- Jadwiga Jankowska-Cieślak na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”