Jadzia

film w reż. Mieczysława Krawicza (1936)

Jadzia – polska komedia romantyczna (komedia pomyłek) z 1936 roku w reżyserii Mieczysława Krawicza, zrealizowana na podstawie scenariusza Karola Jarossego i Emanuela Szlechtera.

Jadzia
Ilustracja
Jadwiga Smosarska i Aleksander Żabczyński
w jednej ze scen filmu
Gatunek

komedia romantyczna
muzyczny
sportowy

Rok produkcji

1936

Data premiery

11 września 1936

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

91 min

Reżyseria

Mieczysław Krawicz

Scenariusz

Karol Jarossy
Emanuel Szlechter

Główne role

Jadwiga Smosarska
Aleksander Żabczyński
Mieczysława Ćwiklińska

Muzyka

Alfred Scher

Zdjęcia

Zbigniew Gniazdowski

Scenografia

Adam Knauff

O filmie

edytuj

Film porusza modną w drugiej połowie lat 30. XX wieku tematykę sportową[1]. W roli tytułowej wystąpiła Jadwiga Smosarska, największa gwiazda polskiego kina w okresie dwudziestolecia międzywojennego[2]. W obsadzie znaleźli się również najpopularniejsi aktorzy przedwojennej polskiej komedii: Mieczysława Ćwiklińska, Aleksander Żabczyński, Stanisław Sielański, Michał Znicz[1] i Józef Orwid.

Zdjęcia do filmu zrealizowano w Warszawie. Plenery m.in.: Yacht Club przy Wybrzeżu Kościuszkowskim, okolice kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej przy ul. Łazienkowskiej 14, kort tenisowy przy ul. Myśliwieckiej 4a.

W 2013 roku film został poddany cyfrowej rekonstrukcji. Kopia prezentowana do 2013 roku była niekompletna i trwała ok. 75 min, kopia zrekonstruowana trwa 91 min i jest prawie kompletna.

Fabuła

edytuj

Dwie młode kobiety mają na imię Jadzia, a oprócz imienia łączy je również rakieta tenisowa. Jędruszewska jest mistrzynią kortów tenisowych, Maliczówna jest niezwykle charyzmatyczną właścicielką sklepu sportowego. Tymczasem trwa ostra walka między dwiema konkurującymi warszawskimi firmami, sprzedającymi sprzęt sportowy. Zbieżność imion i niedomówienia powodują, iż przedstawiciel rywalizującego sklepu sportowego Jan Oksza myli Jadzie. Stara się skłonić mistrzynię tenisa, by grała rakietą ich firmy, lecz Jan bierze początkowo Maliczównę za ową mistrzynię. Sam tymczasem podaje się za rzeźbiarza, swojego przyjaciela. Wśród gagów i licznych nieporozumień pomiędzy Jadzią Maliczówną i Janem Okszą kiełkuje uczucie, które ostatecznie łączy dwie zwaśnione firmy.

Obsada

edytuj

Piosenki z filmu

edytuj
  • „(Ja) Bez przerwy śmieję się” – Jadwiga Smosarska (śpiew)
  • „Jak (cudne) drogie są wspomnienia” – Aleksander Żabczyński (śpiew)
  • „Jadzia” – Aleksander Żabczyński (śpiew)

teksty: Emanuel Schlechter (pisownia nazwiska w filmie), muzyka: Alfred Scher.

Przypisy

edytuj
  1. a b O filmie. nitrofilm.pl. [dostęp 2024-04-16].
  2. Uważam Rze Historia, nr 6 (63) czerwiec 2017, s. 7

Linki zewnętrzne

edytuj