Jagdpanther
Jagdpanzer V „Jagdpanther” – niemiecki niszczyciel czołgów czasów drugiej wojny światowej. Zbudowany na podwoziu czołgu Panther pojazd charakteryzował się skuteczną i sprawdzoną armatą 88 mm, bardzo dobrym pancerzem przednim i dobrą mobilnością.
| ||
![]() Jagdpanther w Deutsches Panzermuseum w Munster | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Typ pojazdu | ciężki niszczyciel czołgów | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 5 | |
Historia | ||
Prototypy | 1943 | |
Produkcja | 1944–1945 | |
Wycofanie | 1945 (III Rzesza) lata 60 (Francja) | |
Egzemplarze | 392 | |
Dane techniczne | ||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (515 kW) | |
Transmisja | mechaniczna | |
Poj. zb. paliwa | 720 l | |
Pancerz | grubość: 16 – 100 mm | |
Długość | 9,87 m | |
Szerokość | 3,27 m | |
Wysokość | 2,72 m | |
Prześwit | 0,56 m | |
Masa | 44 800 kg (45 500 kg) | |
Osiągi | ||
Prędkość | 55 km/h (po drodze) 25 km/h (w terenie) | |
Zasięg | 250 km (po drodze) 100 km (w terenie) | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | 1,60 m | |
Rowy (szer.) | 2,45 m | |
Ściany (wys.) | 0,90 m | |
Kąt podjazdu | 30º | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 armata KwK 43 kal. 88 mm 1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm | ||
Użytkownicy | ||
Niemcy, Francja |
HistoriaEdytuj
Niszczyciel czołgów Jagdpanther został opracowany w zakładach Kruppa (prowadzących wcześniej prace nad niszczycielem czołgów na podwoziu PzKpfw V) i Daimler-Benz zgodnie z zamówieniem z sierpnia 1943 roku na samobieżne działo przeciwpancerne. Uzbrojenie wozu stanowić miał czołgowy wariant niemieckiej armaty przeciwpancernej PaK 43 kal. 88 mm – KwK 43. Była to broń, zdolna przebić z odległości 1000 m pancerz 193 mm nachylony pod kątem 60°. Opancerzenie przedziału bojowego miało wynosić 40–80 mm, potem jednak wydano polecenie pogrubienia pancerza czołowego do 100 mm.
W listopadzie 1942 zaprezentowana została pełnowymiarowa, drewniana makieta wozu. Przygotowania do produkcji seryjnej w zakładach Daimler-Benz rozpoczęły się na początku 1943 roku. Rozpoczęcie produkcji seryjnej planowano na grudzień 1943, ale pierwsze Jagdpanthery ostatecznie opuściły taśmę produkcyjną w styczniu 1944. Od 1944 do końca wojny (produkcja ustała w marcu) Niemcy zdołali wyprodukować 392 wozy, z czego 350 trafiło do jednostek.
Zastosowanie bojoweEdytuj
W Jagdpanthery uzbrojone były samodzielne bataliony niszczycieli czołgów. Chrzest bojowy przeszły w Normandii (555. i 654. Panzerjagerabteilung) osiągając duże sukcesy, podobnie jak później w Ardenach. Na froncie wschodnim Jagdpanthery pojawiły się jesienią 1944 roku, skutecznie zwalczając radzieckie czołgi ciężkie IS-2. Pod koniec wojny walczyły w Niemczech.
Do końca wojny były najlepszymi niemieckimi niszczycielami czołgów, doskonale łączącymi dobrą manewrowość z potężną armatą nie mającą odpowiedników w uzbrojeniu alianckich pojazdów. Jednak pojazdy te pojawiły się zbyt późno i przede wszystkim w zbyt małej liczbie, aby w znaczący sposób wpłynąć na przebieg wojny.
Po wojnie pojazdy tego typu były używane przez Armię Francuską do lat 60.
Dodatkowe informacjeEdytuj
30 VII 1944, w pobliżu normandzkiej wioski Les Longes, trzy pojazdy Jagdpanther z 654. schwere Heeres Panzerjäger Abteilung w ciągu dwóch minut zniszczyły w zasadzce cały szwadron czołgów Mk IV Churchill, czyli ok. 10-11 wozów[potrzebny przypis].
W kulturzeEdytuj
Jagdpanther wystąpił w kilku filmach i grach, takich jak:
- They Were Not Divided (1950);
- It Happened Here (1965);
- w serialu HBO Kompania braci: w odcinkach pt. Carentan i Replacements występuje replika Jagdpanther, która została zbudowana na podwoziu radzieckiego czołgu T-55;
- w filmie animowanym Szeregowiec Dolot.
- w grze World of Tanks, jako czołg 7 tieru oraz w grze War Thunder na IV erze z klasyfikacją bitewną 6.3.
Zobacz teżEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Janusz Ledwoch: Jagdpanther. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1999. ISBN 83-7219-040-2.
- Janusz Ledwoch: Jagdpanther Jagdtiger. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1999. ISBN 83-7219-207-3.
- II wojna światowa encyklopedia uzbrojenia. Warszawa: Muza S.A., 2000, s. 47. ISBN 83-7200-646-6.
- Bogusław Wołoszański: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Amber, 1997, s. 288. ISBN 83-7245-120-6.
- Peter Chamberlain, Hilary Doyle: Encyclopedia of German tanks of World War Two. Londyn: Arms & Armour, 1999, s. 128–130. ISBN 1-85409-518-8.
- Leland Ness: World War II Tanks and fighting vehicles the complete guide. Londyn: Harper Collins Publisher, 2002, s. 104. ISBN 0-00-711228-9.