Władysław Jakub Dzieduszycki

Władysław Jan Jakub Dzieduszycki[1] (ur. 5 czerwca 1875 w Jezupolu, zm. 13 kwietnia 1940 we Lwowie) – hrabia, polski polityk, poseł na Sejm III kadencji w latach 1930-1935. Właściciel ziemski i hodowca koni arabskich w Jezupolu oraz właściciel majątków Jezupol, Hanuszowce, Jastrzębiec, Pobereże i Sielec w woj. stanisławowskim.

Władysław Jakub Dzieduszycki
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1875
Jezupol pow. Stanisławów

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1940
Lwów

Poseł III kadencji Sejmu
Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Syn Wojciecha Dzieduszyckiego. Po ukończeniu gimnazjum w Stanisławowie i szkoły rolniczej w Czernichowie studiował na Akademii Rolniczej w Wiedniu (nie ukończył). Od 1904 członek Sejmiku i Wydziału Powiatowego w Stanisławowie, wieloletni prezes Rady Powiatowej, marszałek pow. stanisławowskiego, wiceprezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie. Od 1913 poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego. Postanowieniem Cesarza z 13 sierpnia 1914 został zatwierdzony wybór Władysława Dzieduszyckiego na zastępcę prezesa Rady Powiatowej w Stanisławowie[2]. Członek i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, członek jego Komitetu (13 czerwca 1912 - 20 czerwca 1914)[3].

W latach 30. działał w Związku Powiatów RP, od 1933 członek Państwowej Rady Kolejowej; członek Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego. W kadencji 1930–1935 był posłem na Sejm III kadencji z listy nr 1 BBWR, okręg wyborczy nr 53 (Stanisławów). Pracował w komisjach: odbudowy kraju, opieki społecznej i inwalidzkiej, robót publicznych. W czasie II wojny światowej, jesienią 1939 aresztowany przez NKWD. Zmarł w więzieniu we Lwowie.

Był żonaty z Ewą Anielą (zm. 1963) córką Władysława Koziebrodzkiego. Miał dwóch synów: Juliusza (1901-1974), attaché Poselstwa RP w Strasburgu i Wojciecha

Przypisy edytuj

  1. Władysław Jan Jakub hr. Dzieduszycki z Dzieduszyc h. Sas (ID: 5.396.388)
  2. Część urzędowa, „Gazeta Lwowska” (193), 26 sierpnia 1914.
  3. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1912, s. 976; 1913, s. 1004; 1914, s. 1020.   

Bibliografia edytuj