Jakuchū Itō

Iwasa Matabei

Jakuchū Itō (jap. 伊藤 若冲 Itō Jakuchū; ur. 1716, zm. 1800[1][2]), także Shunkyō Itō (jap. 伊藤 春教 Itō Shunkyō), Jokin Itō (jap. 伊藤 汝鈞 Itō Jokin), pseudonim artystyczny (gō) Tobei-an (斗米庵)[1]japoński malarz.

Jakuchū Itō
伊藤 若冲
Ilustracja
Portret Jakuchū Itō, mal. Beisen Kubota (1852–1906)
Data urodzenia

1716

Data śmierci

1800

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Był synem hurtownika spożywczego z Nishiki-koji, handlowej dzielnicy Kioto[2]. Po śmierci ojca w 1738 roku jako pierworodny syn przejął rodzinny interes[2]. W tym czasie stał się pobożnym buddystą, uczniem mnicha Taitena (1718–1801), w kręgu którego znajdowali się inni artyści, m.in. Ike no Taiga[2]. Taiten stał później wielbicielem malarstwa Itō i pozostawił w swoich pismach informacje biograficzne na jego temat[2].

Pobierał naukę u malarza należącego do szkoły Kanō, Shunboku Ōokiego (1674–1757)[2]. Dzięki znajomości z Taitenem mógł również studiować dzieła malarstwa chińskiego i japońskiego, znajdujące się w posiadaniu świątyni Shōkoku-ji[2]. W 1755 roku porzucił rodzinny biznes, poświęcając się wyłącznie malarstwu[1]. Około 1758 roku podjął się projektu sporządzenia 30 dużych zwojów pionowych (kakemono) z przedstawieniami ptaków, kwiatów i ryb dla świątyni Shōkoku-ji w Kioto[1][2] (od 1889 roku znajdują się one w kolekcji cesarskiej[1]). W wyniku pożaru Kioto w 1788 roku stracił majątek i częściowo wzrok, tworzył jednak do końca życia[1].

Wypracował własny styl, łączący elementy malarstwa chińskiego i japońskiego[1]. Wymieniany jest obok Shōhaku Sogi i Rosetsu Nagasawy jako jeden z ekscentryków okresu Edo[2]. Wiernie przedstawiał elementy natury: ptaki, kwiaty, skorupiaki, czyniąc je głównym tematem swoich obrazów[1][2]. W ogrodzie przy swoim domu miał podobno hodować różne gatunki ptaków, wykorzystując je następnie do studiów malarskich[1][2].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 405. ISBN 0-674-01753-6.
  2. a b c d e f g h i j k Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 86–89. ISBN 83-213-3775-9.