Jamertal (też Jezioro Płaczewskie[1][2], niem. Jamertal See, Jamertaler See, czyli Jezioro Doliny Jęków[3]) – jezioro położone wśród lasów, około 4 km na wschód od Starogardu Gdańskiego. Ma ok. 4 ha powierzchni. W pobliżu akwenu przebiega linia kolejowa z Piły do Tczewa.

Jamertal
Jamertaler See
Ilustracja
Zachód słońca nad akwenem
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Starogardzkie

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jamertal”
Ziemia54°00′13,6656″N 18°33′51,7500″E/54,003796 18,564375
Jezioro nocą

Historia edytuj

Jezioro położone w Lesie Szpęgawskim, gdzie podczas II wojny światowej Niemcy wymordowali ok. 7000 obywateli RP. Jezioro znajduje się ok. 200 m od miejsca kaźni. W 1960 roku na potrzeby filmu "Krzyżacy" nad brzegiem jeziora wybudowano drewniany gród Spychów, w którym rezydował Jurand. Do dziś widoczne są pale wbite w dno jeziora, na których wznosiła się ta budowla. W niewielkiej odległości od jeziora znajduje się olbrzymia śródleśna łąka, na której kręcono sceny "Krzyżaków". Na łące tej stała chata symbolizująca Bogdaniec (rodzinną miejscowość Zbyszka). Ok. 3 km na południowy wschód od jeziora, w okolicach wsi Rywałd, kręcono natomiast sceny bitwy grunwaldzkiej[3].

Legenda edytuj

Według legendy niemiecka nazwa akwenu wiąże się z krzyżackim bestialstwem. Zakonnicy budujący w początkach XIV wieku zamek w Starogardzie, zagonili do zwózki budulca z okolicznych lasów miejscowych chłopów. Ponieważ ta ciężka praca została nakazana w czasie żniw, chłopi zbuntowali się i w większości zbiegli. W okolicach jeziora dużą część z nich zamordowano, a reszta próbowała uciekać przez jezioro. Wszyscy z nich utonęli. Po niedługim czasie zwłoki zaczęły wypływać i zostały odnalezione przez rodziny, co wywołało płacze i lamenty. Odtąd miejsce to cieszyło się złą sławą, a jęki pomordowanych (niem. Jammer) słychać było przez wiele wieków[3].

Przypisy edytuj

  1. Bory Tucholskie. Kociewie. Mapa turystyczna 1:100000, PPWK, wyd. I, 2006
  2. nie mylić z jeziorem Płaczewo
  3. a b c Jarosław Ellwart, Kociewie i Bory Tucholskie, Gdynia: Region, 2009, s. 58-59, ISBN 978-83-7591-092-6, OCLC 751381124.