James Toney (ur. 24 sierpnia 1968 w Grand Rapids) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategoriach: średniej (do 72,6 kg), super średniej (do 76,2 kg) oraz junior ciężkiej (do 90,9 kg). W sumie pokonał 11 zawodników o tytuł mistrza świata w trzech kategoriach wagowych[1]. Od 2010 roku zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej.

James Toney
Ilustracja
Pseudonim

Lights Out

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1968
Grand Rapids

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

178 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

90

Zwycięstwa

76

Przez nokauty

46

Porażki

9

Remisy

3

Nieodbyte

2

  1. Bilans walk aktualny na 14 listopada 2013.
Strona internetowa

Kariera amatorska edytuj

Jego bilans walk amatorskich to 33 zwycięstwa i 2 porażki.

Kariera zawodowa edytuj

Początki kariery edytuj

Toney stoczył swoją pierwszą profesjonalną walkę 26 października 1988, pokonując Stephena Lee przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Walka z Sanderline Williamsem (lipiec 1990), w której sędziowie orzekli remis, była pierwszym pojedynkiem bez zwycięstwa w zawodowej karierze Toneya, jednak trzy miesiące później, w rewanżu, pokonał on Williamsa przez jednogłośną decyzję sędziów.

10 Marca 1989 jego manager Johnny "Ace" Smith został zamordowany w Page One Bar w Detroit. Następnym managerem Toneya został Jackie Kallen.

Znaczącym sukcesem Toneya we wczesnym okresie jego kariery było pokonanie Merqui Sosy i wywalczenie tytuł mistrza świata IBC w wadze średniej w 1991 roku. W tym samym roku zdobył też bardziej prestiżowy tytuł IBF, pokonując Michaela Nunna (10 maja 1991).

Mistrz świata w kategorii super średniej edytuj

Toney przeniósł się wkrótce do wagi super średniej i zdobył w niej mistrzostwo IBF w walce z Iranem Barkleyem (13 lutego 1993). Stoczył trzy zwycięskie walki w obronie tytułu (w tym jedną z byłym mistrzem świata IBF w wadze średniej Charlesem Williamsem), zanim zmierzył się w obronie pasa IBF w wadze średniej z Royem Jonesem Jr. (18 listopada 1994) przegrywając przez jednomyślną decyzję sędziów (w 3. rundzie nokdaun Toneya). Była to pierwsza porażka Jamesa Toneya na zawodowych ringach.

Mistrz świata kategorii junior ciężkiej edytuj

W sierpniu 2002 Toney pokonał Jasona Robinsona w walce eliminacyjnej do starcia o mistrzostwo świata IBF, będącego w posiadaniu Wasilija Żyrowa. Walka między nimi doszła ostatecznie do skutku 26 kwietnia 2003. Toney wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów, posyłając na deski niepokonanego wcześniej Żyrowa w 12. rundzie. Po tej walce Toney przeniósł się do wagi ciężkiej, co zapowiadał jeszcze w czasach, gdy walczył w wadze średniej.

Waga ciężka edytuj

W nowej kategorii wagowej zadebiutował 4 października 2003 zwycięstwem nad byłym mistrzem wagi ciężkiej Evanderem Holyfieldem.

30 kwietnia 2005 pokonał Johna Ruiza przez jednogłośną decyzję sędziów po 12-rundowym pojedynku o tytuł mistrza świata organizacji World Boxing Association (WBA). Jednakże 18 maja 2005 ujawniono wyniki testu antydopingowego, który dał wynik pozytywny. Doprowadziło to do zmiany oficjalnego wyniku walki Toneya z Ruizem na "no contest". WBA nakazało przywrócenie Ruizowi tytułu mistrzowskiego i zdyskwalifikowało Toneya na dwa lata. Toney bronił się, twierdząc, że sterydy podał mu lekarz gdyż miały być pomocne w leczeniu kontuzji ramienia, której doznał podczas zwycięskiej walki z Rydellem Bookerem.

Po walce z Ruizem Toney wygrał jednogłośną decyzją sędziów z Dominicem Guinnem, zdobywając mało znaczący tytuł IBA. 18 marca 2006 zmierzył się o tytuł mistrza świata federacji WBC z Amerykaninem Hasimem Rahmanem. Sędziowie po dwunastu rundach orzekli remis.

Kolejne dwie walki przegrał na punkty z Nigeryjczykiem Samuelem Peterem. Pierwsza odbyła się w Los Angeles 2 września 2006 i zakończyła się kontrowersyjną niejednogłośną decyzją sędziów. Druga, rewanżowa odbyła się w Hollywood 6 stycznia 2007; tym razem Toney przegrał przez jednogłośną decyzję. Obie walki były walkami eliminacyjnymi federacji WBC do starcia o pas mistrzowski, w którego posiadaniu znajdował się wówczas Oleg Maskajew.

Toney powrócił na ring w maju 2007, gdy pokonał na punkty Danny'ego Batcheldera. Po walce Toney ponownie miał pozytywny wynik kontroli antydopingowej (zażył boldenon i stanozolol), za co został ukarany grzywną 2500 dolarów oraz roczną dyskwalifikacją. Jednak CSAC uznała jego argumentację, że świadomie nie zażywał sterydów, a pozytywny wynik testów wytłumaczył manipulacjami przy butelce wody z której pił, zmniejszając okres dyskwalifikacji do 6 miesięcy. Wyniku walki jednak nie zmieniono i oficjalnym jej zwycięzcą pozostał Toney.

16 lipca 2008 doszło do rewanżu Toneya z Hasimem Rahmanem. Walka została zatrzymana w 3. rundzie, gdyż Rahaman doznał kontuzji rozcięcia łuku brwiowego. Początkowo zarządzono techniczny nokaut na rzecz Jamesa Toneya, jednak CSAC ostatecznie zweryfikowała walkę jako "no contest".

Kolejną walką Toneya było starcie z Fresem Oquendo (13 grudnia 2008). Oquendo został ukarany w ósmej rundzie odebraniem punktu za cios w tył głowy, co okazało się decydującym czynnikiem, który wpłynął na wynik walki. Toney wygrał niejednogłośną decyzją sędziów.

12 września 2009 Toney zmierzył się z Matthew Greerem. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Toneya przez KO w drugiej rundzie.

Po ponad roku nieobecności i debiucie w mieszanych sztukach walki Toney powrócił na ring 24 lutego 2011, a jego przeciwnikiem był Damon Reed. Toney wygrał jednogłośnie na punkty[2].

Waga junior ciężka edytuj

Po tym pojedynku zmienił kategorię wagową na niższą i 4 listopada zmierzył się z Denisem Lebiediewem o pas tymczasowego mistrza federacji WBA w wadze junior ciężkiej ulegając wysoko na punkty[3].

Mieszane sztuki walki edytuj

W 2010 roku podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship − największą organizacją MMA na świecie. 28 sierpnia 2010 roku, na gali UFC 118: Edgar vs. Penn 2 w swoim debiucie przegrał po krótkiej, jednostronnej walce przez poddanie (duszenie trójkątne rękami) z byłym pięciokrotnym mistrzem UFC w wadze ciężkiej i półciężkiej, Randym Couture'em. Słaby występ Toneya spowodował, że wkrótce potem władze UFC rozwiązały z nim kontrakt. Mimo to zawodnik wyraził chęć dalszych startów w MMA[4].

Film edytuj

Wystąpił w filmie Ali w reżyserii Michaela Manna (2001), w którym wcielił się w postać Joe Fraziera[5].

Przypisy edytuj

  1. James Toney. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
  2. Redakcja RingPolska: Toney wygrywa po słabym pojedynku. ringpolska.pl. [dostęp 2011-02-25]. (pol.).
  3. Kompromitacja Toneya! Lebedev wygrywa do 'zera'!. boxingnews.pl. [dostęp 2011-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (pol.).
  4. Joe Rocha: James Toney Officially released from the UFC, wants to still do MMA. 9 września 2010. [dostęp 2011-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 lipca 2011)]. (ang.).
  5. Ali w bazie Filmweb

Linki zewnętrzne edytuj