Jan (Rudenko)
Jan, imię świeckie Władimir Nikołajewicz Rudenko (ur. 8 listopada 1966 w Nowosybirsku) – rosyjski biskup prawosławny.
| ||
| ||
| Biskup urżumski i omutniński | ||
| Kraj działania |  Rosja
| |
| Data i miejsce urodzenia | 8 listopada 1966 Nowosybirsk | |
| Biskup domodiedowski | ||
| Okres sprawowania | 2017–2019 | |
| Biskup urżumski i omutniński | ||
| Okres sprawowania | od 2019 | |
| Wyznanie | prawosławne | |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
| Inkardynacja | Eparchia urżumska | |
| Śluby zakonne | 17 kwietnia 1998 | |
| Diakonat | 24 maja 1998 | |
| Prezbiterat | 4 października 1998 | |
| Nominacja biskupia | 16 kwietnia 2016 | |
| Chirotonia biskupia | 24 kwietnia 2016 | |
| |||||||||||||||||
| Data konsekracji | 24 kwietnia 2016 | ||||||||||||||||
| Miejscowość | Moskwa | ||||||||||||||||
| Miejsce | Sobór Chrystusa Zbawiciela | ||||||||||||||||
| Konsekrator | Cyryl | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Hilarion (Alfiejew), Lew (Cerpicki), Arseniusz (Jepifanow), Józef (Makiedonow), Sergiusz (Czaszyn), Beniamin (Lichomanow), Sawa (Michiejew), Filip (Nowikow), Nikon (Fomin), Hilarion (Kajgorodcew), Pitirim (Wołoczkow) | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w rodzinie urzędniczej. Ukończył studia w Nowosybirskim Instytucie Elektrotechnicznym w 1988, następnie pracował w laboratorium naukowo-badawczym instytutu. W 1994 uzyskał stopień kandydata nauk w dziedzinie radiofizyki. Do 1998 wykładał w instytucie, który ukończył, w katedrze fizyki stosowanej i teoretycznej, od 1996 do 1998 jako docent[1].
W 1996 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Nowosybirsku przyjął chrzest. W roku następnym zamieszkał w Szartomskim Monasterze św. Mikołaja we Wwiedienju jako świecki pracownik, zaś w 1998 został w nim posłusznikiem. 17 kwietnia 1998 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym wspólnoty archimandrytą Nikonem, przyjmując imię zakonne Jan na cześć św. Jana Chrzciciela. 24 maja tego samego roku arcybiskup iwanowski i kineszemski Ambroży wyświęcił go na diakona, zaś 4 października tego samego roku, w soborze Przemienienia Pańskiego w Iwanowie, na kapłana[1]. Od 1998 do 1999 nauczał w Instytucie Teologicznym św. Jana Teologa w Iwanowie, następnie został jego prorektorem. W latach 2000–2005 był wykładowcą Państwowego Uniwersytetu w Iwanowie i Państwowego Instytutu Pedagogicznego w Szui, zaś od 2005 do 2014 nauczał w seminarium duchownym w Iwanowie[1]. Równocześnie w 1999 został p.o. proboszcza budowanej właśnie cerkwi Wszystkich Świętych przy uniwersytecie w Iwanowie. W latach 2005–2006 był proboszczem cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w tym samym mieście. Od 2009 do 2011 służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Szui[1].
W 2001 w trybie zaocznym ukończył seminarium duchowne w Moskwie, zaś w 2005 – studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej, gdzie w 2006 uzyskał stopień kandydata nauk teologicznych[1].
W 2011 został dziekanem monasteru Nikoło-Szartomskiego. Pięć lat później Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa workuckiego i usińskiego. W związku z tym otrzymał godność archimandryty[1]. Jego chirotonia biskupa odbyła się 24 kwietnia 2016 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[2].
Postanowieniem Świętego Synodu, przeniesiony 28 grudnia 2017 r. do eparchii moskiewskiej miejskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa domodiedowskiego[3]. Od lipca 2018 r. jest namiestnikiem Monasteru Nowospasskiego w Moskwie[1].
W 2019 r. przeniesiony na katedrę urżumską[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g Иоанн, епископ Домодедовский, викарий Святейшего Патриарха Московского и всея Руси (Руденко Владимир Николаевич), Патриархия.ru [dostęp 2016-04-24].
- ↑ В праздник Входа Господня в Иерусалим Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Храме Христа Спасителя и возглавил хиротонию архимандрита Иоанна (Руденко) во епископа Воркутинского и Усинскогo, Патриархия.ru [dostęp 2016-04-24].
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года (ros.). patriarchia.ru, 28 grudnia 2017. [dostęp 29 grudnia 2017].
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 4 апреля 2019 года (ros.). patriarchia.ru, 4 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-04].
| Poprzednik Powstanie eparchii |
Biskup workucki 2016 – 2017 |
Następca Marek (Dawletow) |
| Poprzednik Tomasz (Demczuk) |
Biskup urżumski od 2019 |
Następca Nadal sprawuje urząd |