Jan Bochenek (sztangista)

polski sztangista

Jan Bochenek (ur. 20 września 1931 w Wołczkowie k. Stanisławowa, zm. 2 listopada 2011 w Łodzi)[1]polski sztangista, brązowy medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata i czterokrotny medalista mistrzostw Europy.

Jan Bochenek
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1931
Wołczków

Data i miejsce śmierci

2 listopada 2011
Łódź

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Rzym 1960 podnoszenie ciężarów
(waga lekkociężka)
Mistrzostwa świata
brąz Teheran 1957 waga średnia
brąz Warszawa 1959 waga średnia
Mistrzostwa Europy
srebro Warszawa 1959 waga średnia
brąz Helsinki 1956 waga średnia
brąz Katowice 1957 waga średnia
brąz Mediolan 1960 waga średnia
Grób Jana Bochenka na cmentarzu Komunalnym Zarzew w Łodzi

Kariera edytuj

W 1956 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Melbourne, gdzie zajął czwarte miejsce w wadze średniej. Walkę o brązowy medal przegrał różnicą wagi ciała z Włochem Ermanno Pignattim. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Rzymie zdobył brązowy medal w wadze półciężkiej. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Ireneusz Paliński i Jim George z USA.

Bochenek zdobył też brązowe medale w wadze średniej na mistrzostwach świata w Teheranie w 1957 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Warszawie. Zdobył ponadto srebrny medal podczas mistrzostw Europy w Warszawie w 1959 roku i brązowe na mistrzostwach Europy w Helsinkach (1956), mistrzostwach Europy w Katowicach (1957) i mistrzostwach Europy w Mediolanie (1960). Był też między innymi czwarty na mistrzostwach Europy w Monachium (1955) i mistrzostwach Europy w Sztokholmie (1958), piąty na mistrzostwach Europy w Wiedniu (1954) i mistrzostwach świata w Sztokholmie (1958) oraz szósty na mistrzostwach świata w Monachium (1955).

Pięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w wadze półciężkiej - w latach: 1954, 1956, 1957, 1960 i 1961. Dwa razy był wicemistrzem (w 1952 roku w wadze średniej i w 1958 roku w wadze półciężkiej).

Był zawodnikiem Garnizonowego WKS Łódź i Legii Warszawa.

W początkach kariery trenował także lekkoatletykę: rekord życiowy w rzucie dyskiem – 43,50 (1952; wówczas 6. rezultat w kraju w tej konkurencji)[2].

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Trenował m.in. zawodników Łódzkiego Klubu Sportowego, Garnizonowego WKS Łódź oraz reprezentację Polski[2].

Przypisy edytuj

  1. PAP: Jan Bochenek: Zapomniany medalista olimpijski. sportowefakty.pl, 2011-12-07. [dostęp 2011-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  2. a b Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 206. ISBN 978-83-64544-06-4.

Linki zewnętrzne edytuj