Jan Chrystian Kamsetzer
Jan Chrystian Kamsetzer (niem. Johann Christian Kam(m)setzer, ur. 1753 w Dreźnie, zm. 25 listopada 1795 w Warszawie) – polski architekt i dekorator wnętrz pochodzenia niemieckiego, czołowy przedstawiciel klasycyzmu w Polsce.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki |
pałac Tyszkiewiczów w Warszawie |
ŻyciorysEdytuj
Był synem piekarza, studiował w drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1773 w Warszawie, przebywał na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego i pracował m.in. wraz z Dominikiem Merlinim przy przebudowie Zamku Królewskiego w latach 1779–1785, pałacu Na Wyspie w latach 1793–1795 oraz pałacu w Rogalinie.
Podróżował do Grecji, Turcji, Włoch, Francji i Anglii.
W 1790 został nobilitowany. W powstaniu kościuszkowskim dowodził kompanią w randze kapitana.
Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
Wybrane praceEdytuj
- Przebudowa pałacu Raczyńskich w Warszawie (1787–1789)[1],
- Pałac Tyszkiewiczów w Warszawie (1786–1792)
- Kościół w Petrykozach (1791).
- Sarkofag króla Jana III Sobieskiego w krypcie św Leonarda w katedrze na Wawelu w Krakowie
- Kościół w Radzyminie (przebudowany)
- Oficyny pałacu Czapskich od strony Krakowskiego Przedmieścia w Warszawie (ok. 1786)
Był również projektantem wielu dworów.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Maria Kałamajska-Saeed: Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Cz. 2 - Nowe Miasto. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2001, s. 83. ISBN 83-85938-44-3.
BibliografiaEdytuj
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989