Jan Chrząszczewski-Trzaska
Jan Chrząszczewski-Trzaska (ur. 16 marca 1896 w Samborze, zm. 3 sierpnia 1920 pod Tarnopolem[1]) – żołnierz armii austriackiej, Legionów Polskich, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Samborze w rodzinie Wojciecha i Marii z Golichowskich. Absolwent gimnazjum w Samborze, student uczelni medycznej w Wiedniu oraz Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1912 wstąpił do Związku Strzeleckiego, a w 1914 do Legionów Polskich. W 1 pułku piechoty walczył do 1915. W tym roku został zwolniony z wojska[2]. W 1917 powtórnie wcielony do armii austriackiej. Na froncie ukraińskim dostał się do niewoli.
Po ucieczce, w maju 1919 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do 19 pułku piechoty. Na początku 1920 został odkomenderowany na studia. W lipcu 1920, będąc w składzie 6 batalionu alarmowego, wyruszył na front wojny polsko-bolszewickiej. W bitwie pod Tarnopolem, będąc w stopniu podporucznika, dowodził 2. kompanią[a]. Na czele swojej kompanii odparł atak bolszewicki bohaterskim kontruderzeniem, podczas którego poległ[2]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[2]. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 8013)[2]
- Krzyż Niepodległości – 8 listopada 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[5][2]
Uwagi edytuj
- ↑ W „Liście strat Wojska Polskiego” podano, że ppor. Jan Chrząszczewski poległ walcząc w grupie kapitana Wilhelma Todta[3]. W komunikacie operacyjnym nr 291 Dowództwa 6 Armii z 4 sierpnia 1920 wśród strat własnych wymieniono zabitego ppor. Chrząszczewskiego z 1/IV batalionu wartowniczego[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 103, tu podano, że poległ 28 lipca 1920 w miejscowości Janówka.
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 27.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 103.
- ↑ Wybór źródeł 1993 ↓, s. 192.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.
Bibliografia edytuj
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Tadeusz Rawski (wstęp). Wybór źródeł do bitwy pod Lwowem 1920 r.: rozkazy, zarządzenia, komunikaty operacyjne. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (146), 1993. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.