Jan Feliks Charlewski
Jan Feliks Charlewski[a] (ur. 12 maja 1894 w Ustrobnej, zm. 29 grudnia 1918 na Persenkówce) – podporucznik Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
 Jan Feliks Charlewski w mundurze austriackim | |
| podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 maja 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 grudnia 1918 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 12 maja 1894 w Ustrobnej, w rodzinie Władysława[1][2][3]. Kształcił się w Krakowie[2][2][3]. Tam 26 lutego 1918 zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości w C. K. II Wyższej Szkole Realnej[3].
Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 został żołnierzem Legionów Polskich był żołnierzem 2 pułku piechoty w składzie I Brygady[2][3]. Uczestniczył w działaniach zbrojnych podczas kampanii karpackiej[2][3]. Po otrzymaniu ran przebywał na leczeniu w Krakowie[2][3]. Następnie został powołany do służby w armii austriackiej[3]. Formalnie był wojskowym C. K. Obrony Krajowej z przydziałem do 18 pułku piechoty[2][3]. Został absolwentem szkoły oficerskiej ukończył szkołę oficerską w Bazin[2][3]. Został mianowany chorążym w rezerwie piechoty z dniem 1 października 1916[4]. Został skierowany do walk na froncie rosyjskim, gdzie otrzymał ciężkie rany[2][3]. Po kilku miesiącach powrócił do Krakowa[2][3]. Do 1918 pozostawał przydzielony do przemianowanego pułku strzelców nr 18[5].
W 1918 otrzymał urlop celem podjęcia wzgl. dokończenia studiów na Politechnice Lwowskiej[2][3]. Od 6 listopada 1918 w stopniu chorążego brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[2][3]. Został ranny w walkach ulicznych[2]. Po rekonwalescencji powrócił do służby[2]. Awansował na podporucznika[1]. Pod koniec roku wyruszył na Persenkówkę, gdzie poległ 29 grudnia 1918[2][3]. Jego ciała nie odnaleziono[2].
Upamiętnienie edytuj
Nazwisko Jana Feliksa Charlewskiego zostało wymienione na tablicy czci poległych w dniach 27-30 XII 1918, umieszczonej na odsłoniętym w 1925 Pomniku Obrońców Lwowa na Persenkówce[6].
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 22 kwietnia 1938 został odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[7].
Uwagi edytuj
- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Johann Charlewski”.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p W obronie 1926 ↓, s. 83.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek: Jan Feliks Charlewski. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2022-06-23].
- ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 162.
- ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918, s. 286.
- ↑ W obronie 1926 ↓, s. 23.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143.
Bibliografia edytuj
- W obronie Lwowa i Wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r.. Lwów: Straż Mogił Polskich Bohaterów, 1926, s. 1-203.