Jan Firlej (podskarbi wielki koronny)
Jan Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart (zm. 1614) – podskarbi wielki koronny w latach 1590–1609, kasztelan wojnicki w latach 1613–1614, starosta lubelski w latach 1593–1614[1].
 Lewart | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Ojciec | |
| Matka |
Zofia Boner |
| Żona |
Gertruda Opalińska |
| Dzieci |
Henryk Firlej (1599–1635), Zofia Firlej (żona Samuela Lanckorońskiego) |
Życiorys edytuj
Studiował w Altdorfie w latach 1577–1579, Lipsku w latach 1579–1580, w Padwie i Rzymie[2].
Syn marszałka wielkiego koronnego Jana Firleja i Zofii Boner herbu własnego; brat Mikołaja, Andrzeja, Piotra i Henryka (tego ostatniego przyrodni). Wychowany w kalwinizmie, przeszedł na katolicyzm około 1600 roku.
W 1592 poślubił Gertrudę Opalińską herbu Łodzia (córkę Andrzeja, marszałka wielkiego koronnego). Ich synem był przyszły biskup poznański Henryk Firlej.
Poseł na sejm konwokacyjny 1587 roku z województwa krakowskiego[2]. Poseł na sejm pacyfikacyjny 1589 roku z województwa sandomierskiego, podpisał traktat bytomsko-będziński[3]. Poseł na sejm 1590 roku z województwa krakowskiego[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy / oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik, 1992, s. 167.
- ↑ a b Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 296.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 320.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 327.