Jan Galewicz
Jan Galewicz, Jakub Goldglass[1] (ur. 22 stycznia 1911 w Warszawie, zm. w Meksyku[2]) – polski prawnik, oficer WP i urzędnik konsularny pochodzenia żydowskiego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Miejsce śmierci | |
Konsul Generalny PRL w Nowym Jorku | |
Okres |
od 1947 |
Poprzednik | |
Następca |
działalność zawieszona |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAbsolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim (1933). Brał udział w powstaniu w getcie warszawskim (1943), skąd przewieziono go do obozu koncentracyjnego (1943–1945).
W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej oraz został oficerem wywiadu WP[3]. W tymże roku podjął też pracę w konsulacie generalnym PRL w Nowym Jorku, gdzie m.in. sprawował stanowisko konsula generalnego (1947–1953) oraz jednocześnie, zastępcy stałego przedstawiciela PRL przy ONZ (do 1953)[4], które następnie porzucił udając się przez Francję, Urugwaj do Meksyku.
Odznaczenia i ordery
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Andrzej Chojnowski: Polski epizod „rewolucji kulturalnej” w Chinach. Zapiski ambasadora Witolda Rodzińskiego, Dzieje Najnowsze, Rocznik XLVI – 2014, 4.
- ↑ https://www.ancestry.ca/search/collections/1030/?name=_Galewicz&pcat=42&qh=5ecd1a6b369a4c381916a5c2dcc7e438
- ↑ Andrzej Chojnowski: Polski epizod „rewolucji kulturalnej” w Chinach. Zapiski ambasadora Witolda Rodzińskiego, Dzieje Najnowsze, Rocznik XLVI – 2014, 4, s. 135.
- ↑ Permanent Missions and Delegations to the United Nations, no. 35, 1953, s. 67.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 9, poz. 77.
Bibliografia
edytuj- Soviet and satellite defectors, FBI Washington 1959, 65 s.