Jan Henryk Lubieniecki
Jan Henryk Lubieniecki (ur. 8 marca 1877 w Czernihowie, zm. 29 czerwca 1947 w Lublinie) – polski lekarz, wykładowca akademicki.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: interna | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Polska Akademia Umiejętności | |
Status |
członek korespondent |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Kazański Uniwersytet Państwowy |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się 8 marca 1877 w Czernihowie jako syn Kajetana i Zofii z domu Grothus[1]. Zdał egzamin dojrzałości w Orenburgu. Następnie ukończył studia medyczne w Kazańskim Uniwersytecie Państwowym, w 1912 został docentem terapii chorób wewnętrznych. Następnie otrzymał etat asystenta, później ordynatora Kliniki Terapeutycznej uczelni, uzyskał tytuł naukowy doktora oraz habilitację. W latach 1917-1921 był profesorem terapii uniwersyteckiej w Saratowie. W 1921 zamieszkał w Poznaniu, gdzie objął na Uniwersytecie Poznańskim etat profesora farmakologii, od 1923 profesora diagnostyki i terapii ogólnej chorób wewnętrznych, od 1930 członek korespondencyjny Polskiej Akademii Umiejętności. Po zakończeniu II wojny światowej był współorganizatorem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego w roku akademickim 1944/1945 (późniejszy Uniwersytet Medyczny w Lublinie)[2]. Zmarł w 1947.
Odznaczenia i ordery edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Osoby o nazwisku „Lubieniecki” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-01-31].
- ↑ Obsada dziekańska UMCS. umcs.pl. [dostęp 2016-01-31].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 162
Bibliografia edytuj
- Jan Henryk Lubieniecki. wyborcza.pl, 1999-06-29. [dostęp 2016-01-31].
- Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Jana Henryka Lubienieckiego w bibliotece Polona