Jan I (papież)

papież z VI wieku, święty

Jan I (ur. w V wieku w Toskanii, zm. 18 maja 526 w Rawennie[1]) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 53. papież w okresie od 13 sierpnia 523 do 18 maja 526[2].

Jan I
Ioannes
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

w V wieku
Toskania

Data i miejsce śmierci

18 maja 526
Rawenna

Papież
Okres sprawowania

13 sierpnia 523–18 maja 526

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

13 sierpnia 523

Święty
Jan
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

18 maja

Atrybuty

więzienie

Szczególne miejsca kultu

bazylika św. Piotra na Watykanie

Życiorys edytuj

Jan urodził się w Toskanii, żył na przełomie V i VI wieku. Stolicę Piotrową objął 13 sierpnia 523 r. po swoim poprzedniku, Hormizdasie. W chwili wyboru był człowiekiem schorowanym i w podeszłym wieku[1]. Wprowadził do kalendarza aleksandryjski system obliczania daty Wielkanocy, według obliczeń Dionizego Małego, mnicha pochodzącego ze Scytii Mniejszej[1].

W związku z dekretem cesarza Justyna I, nakazującym arianom zwrot wszystkich kościołów katolikom, król Ostrogotów Teodoryk Wielki, przymusił papieża, aby udał się do Konstantynopola w celu uzyskania złagodzenia zarządzenia oraz zgody na powrót do arianizmu przechrzczonych na katolicyzm arian[2]. Była to pierwsza w historii podróż papieża do Konstantynopola. Jan został przyjęty na dworze cesarskim z honorami[1]. Mieszkańcy miasta wyszli przed mury miasta z płonącymi pochodniami z cesarzem na czele, który złożył pokłon. 19 kwietnia 526 odprawił mszę po łacinie, podczas której włożył na głowę cesarza koronę – fakt ten nie miał jednak znaczenia powtórnej koronacji, a był raczej powtórzeniem gestu patriarchów praktykowanego podczas różnych uroczystości[3]. Jan uzyskał zgodę na zaprzestanie prześladowań arian, lecz nie wspomniał o drugim żądaniu Teodoryka[1]. Po powrocie do stolicy Ostrogotów, Rawenny, Jan I przedłożył utrzymanie edyktu cesarskiego. Ze względu na brak zgody na rekonwersję arian został przez króla uwięziony[4]. 18 maja 526 r. zmarł w więzieniu z powodu złego traktowania. Dla zatuszowania zbrodni Teodoryk zezwolił na uroczysty pogrzeb z udziałem licznego duchowieństwa i wiernych. Według relacji ówczesnego biskupa Rawenny, Maksyma, w czasie pogrzebu miał zostać uwolniony od szatana pewien opętany. Cztery lata później ciało papieża przeniesiono do Rzymu i pochowano w przedsionku bazylice św. Piotra na Watykanie z napisem: Biskup Pana, Ofiara Chrystusa[1].

Wspomnienie liturgiczne świętego papieża obchodzone jest w Kościele katolickim 18 maja[1].

W ikonografii św. Jan I przedstawiany jest w stroju papieża. Jego atrybutem jest więzienie.

Przyjacielem papieża był słynny filozof Boecjusz[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 81-82. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 33-34. ISBN 83-7006-437-X.
  3. Krawczuk 2006 ↓, s. 78.
  4. Praca zbiorowa, Historia powszechna. Tom 7. Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 51, ISBN 978-84-9819-814-0

Bibliografia edytuj