Jan Kądziela
Jan Kądziela (ur. 30 listopada 1894 w Kierlikówce) – polski działacz niepodległościowy, dziennikarz, porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego.
| Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1894 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodził się 30 listopada 1894 we wsi Kierlikówka, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Małgorzaty ze Stawarzów[1][2][3]. W roku szkolnym 1913/14 ukończył naukę w VII klasie c. k. Gimnazjum w Bochni[4][5].
16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich[1]. Do 25 marca 1915 służył w 6. kompanii II batalionu 2 pułku piechoty[1][6]. Od 1 grudnia 1914 przebywał w szpitalu w Sopron[6]. 31 marca 1915 w c. k. Gimnazjum w Wadowicach zdał maturę wojenną[5]. Następnie, od 14 marca 1916 pełnił służbę w 12. kompanii III batalionu 3 pułku piechoty[1]. W maju 1916 wykazany w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach i 9 maja 1916 wymieniony w spisie imiennym kompanii marszowych w tym garnizonie[1]. Walczył następnie na froncie wołyńskim[1]. Wiosną 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola[1].
14 października 1920 został mianowany podporucznikiem piechoty z dniem 1 października 1920. Pełnił wówczas służbę w 1 dywizjonie żandarmerii wojskowej[7]. Na początku 1921 został zdemobilizowany i przydzielony w rezerwie do 79 pułku piechoty[8][9]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 3049. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[10][11]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 71 pułku piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[12][13].
W 1932 pracował jako dziennikarz, mieszkał w Otwocku[1][2]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i nadal posiadał przydział do 71 pp w Zambrowie[14].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości – 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[15][2][16]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek: Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 : Kądziela Jan. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2025-01-21].
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-01-21].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-01-21].
- ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 70.
- ↑ a b Sprawozdanie 1915 ↓, s. 43.
- ↑ a b I Lista strat 1915 ↓, s. 23.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 3 listopada 1920, s. 1148.
- ↑ Druga lista 1922 ↓, s. 10, piechota.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 113.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 515.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 453.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 329.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 291.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 20, 540.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-01-21].
Bibliografia
edytuj- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1913/14. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, 1915-08-01.
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Wadowicach za Rok Szkolny 1914/15. Wadowice: Nakładem Funduszu Naukowego, 1915.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Druga lista oficerów rezerwowych WP. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-01-26.
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.