Jan Kamieniecki (hetman polny koronny)

hetman polny koronny

Jan Kamieniecki (ur. ok. 1463, zm. 1513) – hetman polny koronny w latach 15051509,[1] dworzanin króla Jana Olbrachta i Aleksandra, rotmistrz rubieży wschodnich, jeden z najdzielniejszych dowódców broniących rubieży wschodnich Polski, starosta bełski, buski, chełmski, horodelski (1502 r.), kasztelan lwowski (od 1508).

Jan Kamieniecki
Herb
Pilawa
Rodzina

Kamienieccy herbu Pilawa

Data urodzenia

ok. 1463

Data śmierci

1513

Ojciec

Henryk Andreas Kamieniecki

Matka

Katarzyna Pieniążkówna

Żona

Anna Buczacka

Dzieci

Mikołaj,
Katarzyna,
Anna,
Małgorzata

Życiorys edytuj

Był synem Henryka Andreasa Kamienieckiego (1430-1488) i Katarzyny Pieniążkównej (c. Mikołaja Pieniążka).

Miał pięciu braci: Mikołaja, Henryka, Stanisława, Klemensa, Marcina i trzy siostry, z których jedna wyszła za Mikołaja Strzyżewskiego.

Jako mąż Anny Buczackiej c. Piotra Buczackiego, w posagu otrzymał dobra Czeszybiesy – klucz w ziemi halickiej.

Król Aleksander nadał mu pokucką wieś Bohorodczany, w 1504 r. - (skonfiskowaną Hryćkowi Krochowieckiemu) wraz z m. Łopatyn z 8 wsiami nad Styrem w 1505 r.

Brał udział w wyprawie mołdawskiej Jana Olbrachta w 1497 r. i brata Mikołaja Kamienieckiego; w 1506 i 1509 r. i rozbił Tatarów budziackich Michała Glińskiego w 1508 r. Zmarł w 50 roku życia w pierwszej połowie 1513 (według jego epitafium w kaplicy p.w. św. Mikołaja w katedrze na Wawelu).

Pozostawił po sobie bezpotomnego syna Mikołaja Kamienieckiego (zm. w 1519 r.) i trzy córki: Katarzynę, Annę i Małgorzatę, które sprzedały Wielopole Skrzyńskie Andrzejowi Czuryle (ok. 1460 – 1534) – burgrabiemu krakowskiemu, kasztelanowi przemyskiemu i stolnikowi.

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Poczet hetmanów Rzeczypospolitej. Hetmani koronni pod redakcją Mirosława Nagielskiego, Warszawa 2005, s. 391.