Jan Kanty Lenczowski
Jan Kanty Lenczowski (ur. 22 października 1721 w Kamieńsku na Wołyniu, zm. 24 sierpnia 1807) – ksiądz katolicki, biskup pomocniczy diecezji krakowskiej dla okręgu lubelskiego[1], dziekan kolegiaty lubelskiej, kanonik chełmski i krakowski, doktor obojga praw[2].
| Biskup tytularny Abdery | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1721 | |
| Data śmierci | ||
| Biskup pomocniczy krakowski | ||
| Okres sprawowania |
1767–1807 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
8 sierpnia 1751 | |
| Nominacja biskupia |
31 sierpnia 1767 | |
| Sakra biskupia |
1768 | |
| Data konsekracji |
1762 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Życiorys edytuj
Urodził się w Kamieńsku, w diecezji łuckiej na Wołyniu, w rodzinie szlacheckiej legitymującej się herbem Strzemię[3]. 8 sierpnia 1751 otrzymał święcenia kapłańskie. Kształcił się w Akademii Zamojskiej. Mianowany w 1758 proboszczem w Rykach (funkcję tę sprawował do 1802)[4]. W 1760 objął probostwo w Czemiernikach oraz został dziekanem kapituły lubelskiej. W 1762 uzyskał doktorat obojga praw.
6 marca 1767 mianowany przez biskupa Kajetana Sołtyka biskupem pomocniczym diecezji krakowskiej dla okręgu lubelskiego[5]. 31 sierpnia 1767 uzyskał od papieża Klemensa III potwierdzenie tego wyboru oraz nominację na stolicę tytularną Abdery. Sakrę biskupią przyjął w 1768[6]. Otrzymał od biskupa Sołtyka prawo do wykonywania czynności pontyfikalnych i obsadzania probostw na terenie województwa lubelskiego. Od 1770 również prawo noszenia infuły na tym terenie[3].
W 1773 został kanonikiem, a następnie archidiakonem sandomierskim. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla ziemi lubelskiej i powiatu urzędowskiego województwa lubelskiego[7]. W 1797 roku został archidiakonem lubelskim. Funkcje te pełnił prawie do swojej śmierci. Po utworzeniu diecezji lubelskiej w 1805 pozostał na jej terenie[1]. Zmarł 24 sierpnia 1807.
Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1788 roku[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kościół lubelski 1805 – 2005. Poczet biskupów lubelskich. KUL – Biblioteka uniwersytecka. [dostęp 2012-01-24].
- ↑ Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 177.
- ↑ a b Piotr Biliński: Żywoty Biskupów sufraganów krakowskich. Tygodnik Salwatorski, nr 5/320, 2001-02-04. [dostęp 2012-01-24].
- ↑ Tomasz Niemirowski: Encyklopedia Ryk. Urząd Miejski w Rykach. [dostęp 2012-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
- ↑ Bolesław Kumor: Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, Tom 2. Kraków: Wyd. Św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, 1999, s. 107–109. ISBN 83-87960-03-9.
- ↑ Giovanni Lenczowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-24] (ang.).
- ↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II., s. 392.
- ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792, czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 412.