Jan Karol Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc herbu własnego (ur. w 1716 roku – zm. 19 września 1759 roku[1]) – generał lejtnant wojsk koronnych, podkomorzy wielki litewski w latach 1742-1759, łowczy koronny w latach 1736-1742[2], starosta halicki, jaworowski, gołąbski, sielecki, olchowiecki, kałuski, starosta szczurowiecki w 1744 roku[3], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1755-1756[4], wolnomularz.

Jan Karol Wandalin Mniszech
Herb
Mniszech
Rodzina

Mniszchowie herbu własnego

Data urodzenia

1716

Data śmierci

19 września 1759

Żona

Katarzyna Zamoyska (1722–1771)

Dzieci

Elżbieta Wandalin Mniszech
Ludwika Wandalin Mniszech
Michał Jerzy Wandalin Mniszech
Stanisław Jerzy Wandalin Mniszech

Odznaczenia
Order Orła Białego

Życiorys edytuj

Poseł ziemi warszawskiej na sejm konwokacyjny 1733 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[6]. Był konsyliarzem konfederacji dzikowskiej 1734 roku[7]. Był posłem z ziemi łomżyńskiej na sejm 1754 roku[8].

Ślub brał w roku 1741. Jego żoną została: Katarzyna Zamoyska z Zamościa h. Jelita (1722–1771), (Ojciec jej: Michał Zdzisław Saryusz Zamoyski z Zamościa h. Jelita - wojewoda smoleński (1679–1735).

Dzieci:

W 1744 roku odznaczony Orderem Orła Białego[2].

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 266.
  2. a b Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 174-175.
  3. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo szczurowieckie wraz z Katarzyną z Zamoyskich, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 266.
  4. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.
  5. Adam Lisek, Postulaty polityczne szlachty województwa mazowieckiego na sejmikach poselskich przed konwokacją 1733 roku, w: Wieki Stare i Nowe 2019 t. 14 (19), s. 147.
  6. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 47.
  7. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 123.
  8. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 245.