Jan Kreczmar
polski aktor
Jan Kreczmar (ur. 6 maja 1908 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 1972 tamże) – polski aktor filmowy i teatralny, pedagog.
| ||
 Jan Kreczmar (po prawej) nagrywa wraz z Aleksandrem Zelwerowiczem audycję dla Polskiego Radia | ||
| Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1908 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 29 sierpnia 1972 Warszawa | |
| Zawód | aktor, pedagog, reżyser teatralny | |
| Współmałżonek | Justyna Kreczmarowa | |
| Lata aktywności | 1929–1972 | |
| Odznaczenia | ||
    
| ||
Janina Romanówna i Jan Kreczmar w sztuce „Penelopa” Ludwika Hieronima Morstina, 1946
Grób Jana Kreczmara na Powązkach
Kariera zawodowaEdytuj
Pracę artystyczną rozpoczął jeszcze przed II wojną światową.
- Państwowa Szkoła Teatralna (Państwowa Szkoła Dramatyczna) Warszawa 1947–1948 zastępca dyrektora
- Państwowa Szkoła Teatralna (Państwowa Szkoła Dramatyczna) Warszawa 1947–1948 wykładowca
- Państwowa Wyższa Szkoła Aktorska Warszawa 1948–1949 zastępca dyrektora
- PWST Warszawa 1950–1955 rektor
- PWST Warszawa 1957–1967 rektor
W 1949 Prezydent RP Bolesław Bierut nadał mu Order Sztandaru Pracy II klasy[1].
Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 190–V–24/25) w grobowcu rodzinnym[2].
Życie prywatneEdytuj
Jego żoną była aktorka Justyna Kreczmarowa, a zięciem satyryk Krzysztof Daukszewicz. Jan Kreczmar był bratem reżysera Jerzego Kreczmara i ojcem Małgorzaty Janiny Kreczmar oraz poety Adama Kreczmara, a także wujem Zbigniewa Zapasiewicza i dziadkiem Grzegorza Daukszewicza.
FilmografiaEdytuj
- 1938: Strachy – Dwierycz
- 1962: Rodzina Milcarków – dyktator
- 1963: Pasażerka – Walter, mąż Lizy
- 1963: Mansarda – książę
- 1965: Powrót doktora von Kniprode – Helmut von Kniprode
- 1965: Podziemny front – Helmut von Kniprode, szef Gestapo
- 1966: Szyfry – Tadeusz
- 1967: Szach i mat! – Anglik, właściciel automatu do gry w szachy
- 1968: Lalka – Tomasz Łęcki
- 1969: Urząd – ksiądz Devos
- 1970: Życie rodzinne – ojciec
- 1971: Piłat i inni – Poncjusz Piłat
- 1971: Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni... – pułkownik Józef Królikiewicz
- 1971: Rola – ojciec
- 1971: Za ścianą – profesor
OdznaczeniaEdytuj
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1949)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1951)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (1953)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1949 r. w sprawie nadania Orderu „Sztandar Pracy”, M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58.
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58.
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007.
- ↑ 13 listopada 1953 „w związku z 40-leciem pracy Państwowego Teatru Polskiego w Warszawie” M.P. z 1953 r. nr 106, poz. 1422.
- ↑ 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, s. 1631.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Jan Kreczmar w bazie IMDb (ang.)
- Jan Kreczmar w bazie Filmweb
- Jan Kreczmar w bazie filmpolski.pl
- Jan Kreczmar w bazie e-teatr.pl
- Jan Kreczmar w serwisie Encyklopedia teatru polskiego. Data dostępu: 2021-02-16.
- Jan Kreczmar w bazie TerazTeatr.pl
- Biografia Jana Kreczmara w portalu Culture.pl
- Jan Kreczmar we wspomnieniach Tadeusza Łomnickiego
- O Janie Kreczmarze i Szkole Teatralnej rozdział w książce „Spotkania Teatralne” Tadeusza Łomnickiego