Wikipedia

Jan Kubin (generał)

oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Jan Kubin[1] (ur. 19 grudnia 1876 w Krakowie, zm. 13 sierpnia 1927 w Wilnie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Jan Kubin
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1876
Kraków

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1927
Wilno

Przebieg służby
Lata służby

do 1927

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

3 Samodzielna Brygada Kawalerii

Stanowiska

dowódca brygady kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 19 grudnia 1876 w Krakowie, w rodzinie Ernesta i Anny z domu Wening[2]. Był uczniem gimnazjum (1886–1894) oraz słuchaczem Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt (1894–1897). Od 1897 podporucznik i oficer zawodowy kawalerii cesarskiej i królewskiej armii. W latach 1901–1903 był słuchaczem Szkoły Wojennej (niem. Kriegsschule) w Wiedniu[3][4]). Po ukończeniu szkoły wrócił do 6 Galicyjskiego Pułku Ułanów w Rzeszowie[5]. W latach 1904–1905 pełnił funkcję adiutanta pułku[6], a w latach 1905–1914 był przydzielony z macierzystego pułku na stanowisko adiutanta osobistego komendanta 10 Korpusu i generała komenderującego w Przemyślu, którymi byli kolejno generał piechoty Arthur Georg Pino von Friedenthal, generał kawalerii Heinrich Kummer von Falkenfeld i generał piechoty Hugo Meixner von Zweienstamm[7][8][9][10][11][12][13][14][15]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[16]. W I wojnie światowej walczył na froncie rosyjskim i rumuńskim.

W grudniu 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego. Grudzień 1918 – czerwiec 1919 dowódca powiatu wojskowego Bielsko-Biała. W czasie wojny z bolszewikami zajmował kolejno stanowiska służbowe:

9 maja 1921 przydzielony został do Inspektoratu Armii Nr II generała broni Tadeusza Rozwadowskiego na stanowisko szefa sztabu Generalnego Inspektoratu Jazdy[17][18]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 4. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[19]. Następnie był szefem sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, pozostając oficerem nadetatowym 8 pułku ułanów[20]. 27 września 1923 został przydzielony do Inspektoratu Armii Nr IV w Krakowie na stanowisko I oficera sztabu[21]. Z dniem 1 czerwca 1924 mianowany został dowódcą XVII Brygady Kawalerii w Hrubieszowie[22], a z dniem 1 grudnia tego roku – dowódcą 3 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Wilnie[23][24].

1 grudnia 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek Ministra Spraw Wojskowych generała dywizji Władysława Sikorskiego awansował go na generała brygady ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 10. lokatą w korpusie generałów[25]. Z dniem 1 kwietnia 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 31 maja 1927 tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[26]. Osiadł w Wilnie. Tam zmarł 13 sierpnia 1927[27].

Awanse edytuj

  • porucznik (niem. Leutnant) – 1897
  • nadporucznik (niem. Oberleutnant) – ze starszeństwem z 1 listopada 1901[28]
  • rotmistrz (niem. Rittmeister) – ze starszeństwem z 1 maja 1911[29][30]
  • major – 1917

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1689. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Jan I Kubin” w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Jana II Kubina.
  2. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 182.
  3. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 1031.
  4. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 1030.
  5. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 761.
  6. ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 766.
  7. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 136, 774.
  8. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 138, 782.
  9. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 138, 792.
  10. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 142, 810.
  11. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 818.
  12. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 822.
  13. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 826.
  14. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 870.
  15. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 100, 638, 736.
  16. ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 736.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921, s. 1229 tu błędnie podano, że miał objąć stanowisko oficera Sztabu Generalnego Inspektoratu Jazdy.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1492 sprostowano błąd w nazwie stanowiska, na które został wyznaczony.
  19. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 153.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 93, 615, 675.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923, s. 584.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 5 czerwca 1924, s. 309.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 125 z 28 listopada 1924, s. 704.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 82, 119.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 730.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 70, 88.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927, s. 277.
  28. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 665.
  29. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 725.
  30. ↑ Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 100 z 3 maja 1911. 
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 kwietnia 1922, s. 314.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 1 A-Ł. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998. ISBN 83-87103-55-1.
  • Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
  • Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Kubin_(generał)&oldid=72125771”