Jan Maria Kłoczowski
Jan Maria Kłoczowski (ur. 26 grudnia 1960 w Lublinie) – tłumacz języka francuskiego. Autor dwóch tomików poetyckich. Syn Jerzego Kłoczowskiego. Brat Piotra Kłoczowskiego i Pawła Kłoczowskiego.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
Tłumacz |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Absolwent lubelskiego liceum im. Zamoyskiego i tamtejszej Średniej Szkoły Muzycznej II stopnia w klasie skrzypiec. Ukończył studia historyczne na KUL-u (1985) jako ostatni magistrant Władysława Bartoszewskiego[1]. W latach 1988–1993 występował na scenie Teatru Provisorium w przedstawieniach zespołowych realizowanych pod kierunkiem Janusza Opryńskiego[2].
Przekłady, eseje i wiersze ogłaszał w takich pismach, jak „Zeszyty Literackie”, „Przegląd Polityczny”, „Konteksty” i „Ruch Muzyczny”. Pisuje o malarstwie na łamach „Tygodnika Powszechnego”, publikuje również w internetowej „Księdze Przyjaciół” Wydawnictwa Próby[3]. W jego translatorskim dorobku znalazły się dzieła Marguerite Yourcenar, Emila Ciorana, Tzvetana Todorova, Alaina Besançona i Patricka Deville’a.
Od 2006 roku do sierpnia 2020 roku był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Członek Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury oraz polskiego PEN Clubu (od roku 2019). W roku 2017 został odznaczony francuskim Orderem Sztuki i Literatury (stopień oficera)[4].
Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2023 za przekład książki Jeana Fabre Stanisław August Poniatowski i Europa wieku świateł[5].
Główne przekłady edytuj
- Jean Delumeau, Reformy chrześcijaństwa w XVI–XVII w., PAX 1986
- Alain Besançon, Pomieszanie języków, Oficyna Literacka 1989
- Marguerite Yourcenar, Czarny mózg Piranesiego, Pavo 1992
- Hans Bellmer, Mała anatomia obrazu, MDruk 1994
- Marc Bloch, Królowie cudotwórcy, Volumen 1998
- Emil Cioran, Ćwiczenia z zachwytu. Eseje i portrety, Czytelnik 1998
- Jean Verdon, Przyjemności średniowiecza, Volumen 2000
- Pierre Gremion, Konspiracja wolności. Kongres Wolności Kultury w Paryżu w latach 1950-1975, PWN 2004
- Jean Pierre Salgas, Gombrowicz lub ateizm integralny, Czytelnik 2005
- Balthus, Korespondencja miłosna, Noir sur Blanc 2008
- Jean Clair, Kryzys muzeów, słowo obraz/terytoria 2009
- Idith Zertal, Naród i Śmierć. Zagłada w dyskursie i polityce Izraela, Universitas 2010
- Adam Jerzy Czartoryski, Rozważania o dyplomacji, Wydawnictwo Literackie 2011
- Alexandra Laignel-Lavastine, Duchy Europy. Wokół dzieła i myśli Czesława Miłosza, Jana Patočki i Istvána Bibó, Pogranicze 2013
- Patrick Deville, Dżuma & Cholera, Noir sur Blanc 2014
- Patrick Deville, Pura Vida, Noir sur Blanc 2015
- Patrick Deville, Ekwatoria, Noir sur Blanc 2016
- Patrick Deville, Kampucza, Noir sur Blanc 2017
- Patrick Deville, Viva, Noir sur Blanc 2018
- Nathalie Heinich, Sztuka jako wyzwanie dla socjologii, Fundacja Terytoria Książki 2019
- Patrick Deville, Taba Taba, Noir sur Blanc 2020
- Emil Cioran, Ćwiczenia z podziwu, Aletheia 2022
- Philippe Lançon, Strzęp, Noir sur Blanc 2022
- Jean Fabre, Stanisław August Poniatowski i Europa wieku świateł, Wydawnictwo Muzeum Łazienki 2022
- Patrick Deville, Amazonia, Noir sur Blanc 2022
Twórczość literacka edytuj
- Pomiędzy, Wydawnictwo Werset 2001
- Oczy czasu, Wydawnictwo Werset 2007
- Pani na Bogdanach. Kazimiera Kłoczowska (1859-1929), Biblioteka Więzi 2021[6]
Przypisy edytuj
- ↑ Lublin. Pamięć miejsca. [dostęp 2016-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (pol.).
- ↑ Jan Maria Kłoczowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2016-07-24].
- ↑ Wydawnictwo Próby. „Księga Przyjaciół”. [dostęp 2022-09-03].
- ↑ Ambassade de France en Pologne: Remise de décorations. [dostęp 2022-09-04].
- ↑ Rudzka, Piątek i inni. Znamy nominowanych do Nagrody Literackiej Gdynia [online], trojmiasto.pl, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
- ↑ Niebezpieczeństwo i łzy zawodu w oczach. „Biblioteka Więzi”. [dostęp 2022-09-03].