Jan Natanson-Leski (ur. 17 listopada 1883 w Warszawie, zm. 27 grudnia 1969 w Krakowie) – polski geograf i historyk.

Jan Natanson-Leski
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1883
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1969
Kraków

profesor nauk geograficznych
Specjalność: archiwistyka i geografia historyczna
Doktorat

1945

Profesura

1957

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Życiorys

edytuj

Był wnukiem Henryka Natansona oraz synem Kazimierza Natansona. Studiował nauki przyrodnicze w Bernie, we Wrocławiu oraz w Krakowie. Uzyskał tytuł inżyniera rolnika. W okresie II Rzeczypospolitej do 1939 był zatrudniony w szkołach w Warszawie i w bibliotece Polskiego Towarzystwa Geograficznego. W 1945 uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zajmował się archiwistyką, kartografią i geografią historyczną i w tej dziedzinie został docentem. W 1954 został zwolniony z pracy, w 1956 powrócił na uczelnię. W 1957 mianowany profesorem nadzwyczajnym przy Katedrze Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ. Został współpracownikiem Komisji Historycznej oraz Komisji Atlasu Historycznego Polski Polskiej Akademii Umiejętności. Był autorem atlasów szkolnych oraz map historycznych. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (kwatera SC6-10-28)[1].

 
Grób prof. Jana Natansona-Leskiego na cmentarzu Salwatorskim

Publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 198, ISBN 978-83-233-4527-5.

Bibliografia

edytuj