Jan Nepomucen Chojecki

1748-1817

Jan Nepomucen Chojecki herbu Lubicz (ur. w 1748, zm. w 1817) – polski szlachcic, sędzia pograniczny bracławski, wojski większy kijowski, poseł na Sejm Czteroletni z województwa kijowskiego, jeden z najgorętszych zwolenników Konstytucji 3 maja, marszałek machnowiecki, potem wasylkowski, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława.

Jan Nepomucen Chojecki
Herb
Lubicz
Rodzina

Chojeccy herbu Lubicz

Data urodzenia

1748

Data śmierci

1817

Ojciec

Franciszek Chojecki

Matka

Katarzyna Przyłuska h. Lubicz

Żona

Katarzyna Boreyko h. Borejko

Dzieci

Helena, Klara, Dionizy, Tadeusz, Władysław, Barbara, Cecylia, Bogumiła, Piotr, Feliks

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Życiorys edytuj

Uczył się w szkole jezuickiej w Żytomierzu. W 1782 roku został sędzią pogranicznym w Bracławiu, w 1785 roku – wojskim większym kijowskim. Posłował na Sejm Czteroletni (1790–1792) z województwa kijowskiego. W 1804 roku został wybrany marszałkiem machnowieckim i pozostawał na tym stanowisku przez 12 lat.

Życie rodzinne edytuj

Był najmłodszym synem Franciszka, chorążego kijowskiego, i Katarzyny Przyłuskiej h. Lubicz. Jego brat Hilary Chojecki był m.in. podwojewodzim kijowskim i pierwszym marszałkiem żytomierskim.

Ożenił się Katarzyną Boreyko h. Borejko, siostrą Wacława Boreyki. Mieli co najmniej 10 dzieci, byli to: Helena, Klara, Dionizy, Tadeusz, Władysław, Barbara, Cecylia, Bogumiła, Piotr i Feliks. Synem Klary był Eustachy Iwanowski, a synem Heleny był Wacław Rulikowski, którego córką była z kolei Eliza Rulikowska.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj