Wikipedia

Jan Niekrasz

Jan Kazimierz Niekrasz (ur. 31 października 1892 w Sieradzu, zm. między 20 a 22 kwietnia[1] 1940 w Katyniu) – podporucznik administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[2].

Jan Niekrasz
podporucznik administracji podporucznik administracji
Data i miejsce urodzenia

31 października 1892
Sieradz

Data i miejsce śmierci

między 20 a 22 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1915–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

I Brygada Legionów Polskich
75 Pułku Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Życiorys edytuj

Był synem Karola i Władysławy z Cerkaskich. W szeregach I Brygady Legionów walczył w I wojnie światowej. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej. Wstąpił do Wojska Polskiego, przydzielony do 75 pułku piechoty walczył w wojnie polsko-bolszewickiej[3].

W 1923 był oficerem rezerwy zatrzymanym w służbie czynnej w stopniu podporucznika sanitarnego ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, przydzielony do 2 batalionu sanitarnego[4]. W tym samym roku został przeniesiony do rezerwy i należał do kadry rezerwowej 1 batalionu sanitarnego[5]. Przydzielony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1930). Pracował jako urzędnik.

W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 9 Szpitala Okręgowego[6].

W sierpniu 1939 zmobilizowany. Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Według stanu z grudnia 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[1] – lista wywózkowa 036/3 poz 36, nr akt 1957[7] z 16.04.1940[1]. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[1]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku czynności z dn. 01.06.1943, nr 3787. Figuruje liście AM-265-3787 (nazwisko wpisane jako Niekasz) i Komisji Technicznej PCK: GARF-136-03787. Przy szczątkach Niekrasza w mundurze znaleziono: legitymacje: Krzyża Walecznych i Krzyża Niepodległości, urzędnika państwowego, PCK i Towarzystwa Wędkarskiego, list i świadectwo szczepień z Kozielska[8][9]. Znajduje się na liście ofiar (pod nrem 01497) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 189, Nowym Kurierze Warszawskim nr 175 z 1943.

Upamiętnienie edytuj

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień porucznika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 536.
  2. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 172.
  3. ↑ a b Katyń 2000 ↓, s. 426.
  4. ↑ „Dziennik Personalny” (R.4, nr 12), Warszawa, 1 marca 1923, s. 154.
  5. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa 1923, s. 1133, 1262.
  6. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 239, 796.
  7. ↑ J. Tucholski, op cit, s. 693.
  8. ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 265.
  9. ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 2019-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  10. ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.

Bibliografia edytuj

  • Dzienniki Personalne, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych.
  • Rocznik Oficerski 1923, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Niekrasz&oldid=71195479”