Jan Perkowski
Jan Piotr Perkowski (ur. 1 maja 1900[1], zm. 22 lipca 1963[2]) – polski duchowny, biskup starokatolicki prowadzący misje w Polsce i Brazylii.
| Biskup | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Biskup pomocniczy Polskiego Kościoła Starokatolickiego | |
| Okres sprawowania |
1934-1936 |
| Wyznanie | |
| Kościół |
Kościół Starokatolicki w Brazylii |
| Prezbiterat |
1927 |
| Nominacja biskupia |
6 kwietnia 1934 |
| Sakra biskupia |
3 maja 1934 |
| Data konsekracji |
3 maja 1934 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
Kaplica kurii biskupiej w Warszawie |
| Konsekrator |
Życiorys
edytujJan Perkowski pochodził z Proszowic. Kształcił się w gimnazjum w Miechowie, a następnie studiował w Studium Rolniczym na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej, a później jako ochotnik służył w 2 Pułku Szwolażerów Rokitniańskich. Po wojnie polsko-bolszewskickiej pracował jako referent oświatowy Związku Strzeleckiego w Gorzkowie.
Podczas odbywania służby wojskowej zetknął się z ideą Polskiego Kościoła Narodowego. W 1923 roku wstąpił do seminarium duchownego Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Krakowie. W 1927 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franciszka Bończaka. Od 1930 roku pełnił funkcję sekretarza, a następnie kanclerza kurii biskupa diecezji polskiej PNKK. Należał do sympatyków polityki biskupa Władysława Farona i razem z nim uczestniczył w organizacji Polskiego Kościoła Starokatolickiego. Od 1932 roku sprawował funkcję dziekana i proboszcza parafii w Brześciu Litewskim[3]. 3 maja 1934 został konsekrowany przez Władysława Farona na biskupa pomocniczego, a następnie ustanowiony proboszczem parafii katedralnej w Zamościu[4]. Po 1936 roku podjął się pracy w Brazylii, gdzie zarejestrował Kościół Starokatolicki z siedzibą w São Paulo. Wspólnota ta była kontynuacją misji prowadzonej od 1932 roku w Kurytybie przez księdza Teofila Bartnickiego.
Biskup Jan Perkowski prowadził rozmowy z byłym księdzem anglikańskim Salomão Barbosa Ferrazem. Zaowocowały one zamiarem zawarcia unii Polskiego Kościoła Starokatolickiego z Wolnym Kościołem Katolickim w Brazylii (ICL). Barbosa Ferraz miał przyjąć święcenia z rąk Władysława Farona w 1939 roku. Starania te przerwała jednak II wojna światowa[5].
Po 1945 roku Jan Perkowski przebywał nadal w Brazylii. Jego działalność publiczna, a zwłaszcza kontakty z lokalnymi komunistami i głoszenie haseł lewicowych spowodowały, że był w zainteresowaniu wywiadu amerykańskiego i był obserwowany przez CIA[6]. Współpracował wówczas z Brazylijskim Katolickim Kościołem Apostolskim (ICAB). 29 maja 1951 roku uczestniczył w konsekracji biskupiej Manoela Ceia Laranjeira, celebrowanej przez Salomão Barbosa Ferraza[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Życiorys biskupa-nominata ks. Jana Perkowskiego. „Polska Odrodzona”. XII (9), s. 10, 1934-05-01.
- ↑ Zmarli księża [online], kosciolstarokatolicki.pl [dostęp 2017-08-02].
- ↑ Z kancelarii biskupa ordynariusza. „Polska Odrodzona”. XII (9), s. 8, 1934-05-01.
- ↑ Simpatizante da Causa. igrejacatolicacarismatica.org.br. [dostęp 2013-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-11)]. (port.).
- ↑ Stefan Pastuszewski. Działalność ks. Ignacego Wysoczańskiego (1901-1975) w tyglu wyznaniowym na Wołyniu, Podlasiu, Lubelszczyźnie i Zamojszczyźnie w okresie międzywojennym (studium przypadku). „Rocznik Bialskopodlaski”. XXVI, s. 104-105, 2018.
- ↑ Communist activity in the Polish Colony in Sao Paulo. CIA Information Report, s. 3, 1949-03-18.
- ↑ Felismar Manoel. Apontamentos de história do Catolicismo Independente no Brasil. „Material de Estudo”, s. 7, 2010. ICAI-TS.