Jan Sprowski (Jan ze Sprowy) herbu Odrowąż (ur. ok. 1411, zm. 14 kwietnia 1464) – arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski 1453–1464, prepozyt kolegiaty sandomierskiej, dziekan sandomierski, protonotariusz apostolski[1].

Jan Sprowski
Prymas Polski i Litwy
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

ok. 1411

Data śmierci

14 kwietnia 1464

Arcybiskup gnieźnieński
Okres sprawowania

1453–1464

Prymas Polski
Okres sprawowania

1453–1464

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

1453

Życiorys edytuj

W 1426 zapisał się na Akademię Krakowską, a w 1431 uzyskał bakalaureat. Od 1434 pleb. w Chlewiskach[2]. Kanonik krakowski, gnieźnieński i poznański; sekretarz królewski od 1450, od 1453 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, protegowany i stronnik króla Kazimierza Jagiellończyka. 10 lutego 1454 koronował w katedrze królewskiej na Wawelu Elżbietę Rakuszankę, żonę Kazimierza Jagiellończyka na królową Polski. W 1460 ufundował kaplicę Zwiastowania, dziś pod wezwaniem Bożego Ciała w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gnieźnie.

W czasie jedenastoletniego piastowania urzędu prymasa zwołał 3 synody, co stanowiło znaczącą liczbę jak na XV wiek. Pierwszy w 1456, drugi w 1457 i trzeci w 1459.

Przypisy edytuj

  1. Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 89.
  2. Stefan K. Kuczyński, Społeczeństwo Polski Średniowiecznej. Zbiór studiów. T. 5.