Jan Truskowski (ur. 26 marca 1895 w Szawlach, zm. 1940 w Kalininie) – podkomisarz Policji Państwowej, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Jan Truskowski
Ilustracja
Jan Truskowski, Będzin skrzyżowanie ul. Małachowskiego z ul. Potockiego, lata 30. XX wieku
podkomisarz Policji Państwowej podkomisarz Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1895
Szawle

Data i miejsce śmierci

1940
Kalinin

Przebieg służby
Formacja

Policja Państwowa

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Życiorys edytuj

Syn Stanisława i Anny z Kozłowskich. Od 15 maja 1919 roku do 30 czerwca 1923 roku w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, porucznik piechoty rezerwy. Od 1 lipca 1924 roku w policji. Służył m.in. na stanowisku Komendanta Powiatowego Policji w Kosowie Poleskim, później w województwie kieleckim. We wrześniu 1939 roku kierownik komisariatu w Będzinie.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecny Twer) wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny edytuj

4 października 2007 roku Jan Truskowski został pośmiertnie awansowany na stopień komisarza Policji Państwowej[1][2][3].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-03-25]
  2. Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
  3. LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 240. [dostęp 2015-12-21]. (pol.).
  4. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 81)

Bibliografia edytuj